بررسی اثر روغن هسته انگور بر هیستوپاتولوژی کبد و پانکراس و لیپیدهای پلاسما در موش های صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

دیابت شایع ترین بیماری آندوکرینی است که با عوارضی مثل نفروپاتی، رتینوپاتی، بیماری های قلبی_عروقی همراه است. در بیماران دیابتی بروز دیس لیپیدمی، نکروز حاد پانکراس و پانکراتیت نکروزی و نیز اختلال در متابولیسم چربی در کبد گزارش گردیده است. گزارش شده است که روغن هسته انگور مقادیر زیادی آنتی اکسیدان دارد که قادر است کلسترول سرم و کلسترول تام کبد را کاهش دهد.
در این مطالعه پس از القا دیابت با استرپتوزوتوسین (تک دز 42mg/kg) به رت های نر ویستار، آن ها را به دو گروه مساوی تقسیم و تحت تغذیه دو جیره بالانس غذایی (شامل روغن هسته انگور و بدون روغن هسته انگور) قرار گرفتند. بعد از 3 هفته نمونه خون اخذشده و موش های رت آسان کشی شده و پس از اخذ نمونه های بافتی کبد و پانکراس میزان لیپیدهای پلاسما و تغییرات پاتولوژیکی کبد و پانکراس مورد ارزیابی قرار گرفتند.
میزان تری گلیسیرید، کلسترول و LDL در گروه رت هایی که روغن هسته انگور دریافت نموده بودند به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش داشتند. اختلاف معنی داری ازنظر سطح HDL پلاسما در مقایسه دو گروه فوق الذکر مشاهده نگردید. پرخونی، خونریزی، آدم، نفوذ سلول های آماسی و نکروز گسترده در بافت پانکراس و پرخونی، خونریزی، نفوذ سلول های آماسی به فضاهای پورت در کبد رت های دیابتی گروه کنترل مشاهده گردید. مقدار آدم پانکراس در گروه درمان شده با روغن هسته انگور به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل کاهش یافته بود. میزان خونریزی کبد در گروه درمان کاهش پیدا کرده بود ولی ازنظر آماری این کاهش معنی دار نبود.
روغن هسته انگور سبب کاهش معنی دارتری گلیسیرید، کلسترول و LDL و آدم پانکراس در رت های دیابتی می گردد.