مقایسه اثرات ضد درد گلوکز، شیردهی مادر، استامینوفن و آب استریل در کاهش درد نوزادان

نوزادان در واکنش به تحریکات آزارنده احساس درد می کنند که عدم درمان یا درمان ناکافی آن می تواند باعث بروز عوارض درازمدت برای نوزاد گردد. برای کاهش درد نوزادان روش های مختلف دارویی و غیر دارویی پیشنهاد شده است ولی تاکنون مطالعات اندکی به مقایسه جامع اثربخشی این روش ها پرداخته اند. مطالعه حاضر به مقایسه اثربخشی سه روش مختلف کاهش درد نوزادان پرداخته، سعی در معرفی کارآمدترین روش دارد.
در این بررسی، 128 نوزاد ترم سالم به طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه های اول تا سوم به ترتیب از یک میلی لیتر گلوکز خوراکی 50درصد، تغذیه با شیر مادر و استامینوفن خوراکی با دوز mg/kg/dose15 به عنوان روش های ضد درد قبل از اقدام دردناک استفاده شد و در گروه چهارم نیز (گروه کنترل) از یک میلی لیتر آب استریل قبل از اقدام دردناک استفاده گردید. برای ارزیابی درد از ابزار استاندارد COVERS استفاده شد.
میانگین (± انحراف معیار) نمره درد در هریک از سه گروه دریافت کننده گلوکز خوراکی (4.9688±1.2044)، تغذیه با شیر مادر (6.2188±1.3850) و استامینوفن (7.4688±1.4364) تفاوت معنی-داری با گروه شاهد (دریافت کننده آب استریل) داشتند (P=0.00، 0.00، 0.02، به ترتیب). همچنین، این گروه ها در سطح معناداری 0/05 با یکدیگر نیز اختلاف معنی دار داشتند.
استفاده از هریک از سه روش گلوکز خوراکی 50درصد، تغذیه با شیر مادر و استامینوفن خوراکی تاثیر معنی داری در کاهش درد نوزادان دارد که گلوکز بیشترین تاثیر را بر کاهش درد داشته، پس ازآن به ترتیب شیر مادر و استامینوفن قرار می گیرند.