سمیت و اثرات جانبی سه حشره کش روی حشرات بالغ (Chrysoperla carnea (Neu.: Chrysopidae در شرایط آزمایشگاهی

بالتوری سبز، Chrysoperla carnea (Stephens)، یکی از شکارگرهای مهم شته ها، پسیل ها، سفیدبالک ها و تریپس ها می باشد. در این تحقیق حساسیت حشرات نر و ماده بالتوری سبز به حشره کش های ایمیداکلوپرید، ایندوکساکارب و اندوسولفان در شرایط آزمایشگاهی ارزیابی شد. زیست سنجی به روش تماس باقی مانده در پتری دیش ها انجام شد. بنابر نتایج، میزان LC50 برای حشره کش های ایندوکساکارب، ایمیداکلوپرید و اندوسولفان برای حشرات نر به ترتیب 011/0، 053/0 و 343/0 و برای حشرات ماده به ترتیب 019/0، 098/0 و 398/0 گرم ماده موثر بر لیتر برآورد گردید. حشرات نر در مقایسه با حشرات ماده به هر سه حشره کش حساسیت بیش تری نشان دادند. در بررسی اثرات زیر کشندگی به روش سازمان بین المللی کنترل بیولوژیک (IOBC)، حشرات بالغ با مقادیر LC25 تیمار شدند. بنابر نتایج تجزیه واریانس، اختلاف معنی داری بین زمان نشو و نمای سنین اول، دوم و سوم لاروی، شفیر گی و نسبت جنسی در سه حشره کش مورد مطالعه وجود نداشت. بین تیمارها از نظر دوره های پیش از تخم ریزی، تخم ریزی و پس از تخم ریزی، باروری، زادآوری و طول عمر حشرات کامل نر و ماده اختلاف معنی دار وجود داشت. میانگین طول عمر حشرات کامل برای شاهد، ایمیداکلوپرید، اندوسولفان و ایندوکساکارب برای حشرات نر به ترتیب 3/2 ± 30، 3/3 ± 3/24، 4/2 ± 3/21 و 4/1 ± 7/19 روز و برای حشرات ماده به ترتیب 5/2 ± 9/36، 9/2 ± 8/31، 7/1 ± 7/27 و 6/2 ± 7/26 روز بود. بیش ترین و کم ترین نرخ باروری به ترتیب با 49 ± 540 و 42 ± 206 عدد تخم به ازای هر ماده در تیمارهای شاهد و ایندکساکارب مشاهده گردید. بنابر طبقه بندی به روش IOBC، هر سه حشره کش در گروه کم خطر (79% < شاخص کلی تاثیر < 30%) برای حشرات کامل قرار گرفتند. به طورکلی، حشرات کامل به ایندوکساکارب، ایمیداکلوپرید و اندوسولفان خیلی حساس بودند. بنابراین، در موقعی که تراکم حشرات کامل در مزارع بالا است، این ترکیبات نباید به کار برده شوند.