رابطه هوش معنوی با مثبت اندیشی دردانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل

هوش معنوی یکی از مفاهیم جدید در انواع هوش به شمار می رود که از سطح روابط فیزیکی و شناختی فرد با محیط پیرامون خود فراتر رفته و حیطه شهودی و متعالی زندگی انسان را سامان می دهد. از سویی دیگر یکی از مفاهیم مهم در بهداشت روان مفهوم تفکر مثبت است. هدف از پژوهش حاضر تعیین رابطه بین هوش معنوی و مثبت اندیشی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل است.
روش پژوهش حاضر با توجه به ماهیت موضوع و اهداف مورد نظر توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را 315 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل تشکیل می دهند که به صورت نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شده اند. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون های آماری T، F، رگرسیون خطی ساده و تحلیل عاملی، با بهره گیری از نرم افزار SPSS و لیزرل انجام شده است.
میانگین هوش معنوی و مثبت اندیشی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بابل به ترتیب 118.36±13.17 و 115.18±15.15 به دست آمد. چون ضریب همبستگی محاسبه شده (rم=0.402) در سطح اطمینان 95 درصد (α =5%) و درجه آزادی 313 =df از ضریب همبستگی جدول بحرانی (B r=0.098) بزرگ تر است بنابراین، بین هوش معنوی و مثبت اندیشی دانشجویان رابطه معنادار وجود دارد.
مطالعه حاضر نشان داد که هوش معنوی بر میزان مثبت اندیشی دانشجویان تاثیر گذار بوده است. و هر چه میزان هوش معنوی در دانشجویان افزایش داشته باشد میزان مثبت اندیشی در زندگی رشد خواهد یافت. با توجه به نتایج به دست آمده، هوش معنوی میانجی و پیش بینی کننده خوبی برای مثبت اندیشی می باشد و نیز مثبت اندیشی بالا نشان از بالا بودن هوش معنوی در فرد می باشد.