جلوگیری از گلایکه شدن هموگلوبین انسانی توسط زهر زنبور عسل

دیابت شیرین یک بیماری متابولیک است. ویژگی مشترک در بیماری دیابت، افزایش غیر طبیعی قند خون می باشد که باعث می شود پروتئین ها در معرض غلظت افزایش یافته گلوکز قرار بگیرند. نتیجه آن اضافه شدن غیرآنزیمی قندها به پروتئین ها می باشد که منجر به تغییر ساختار و عملکرد آنها، موسوم به گلایکه شدن می شود. هدف از تحقیق حاضر بررسی اثر زهر زنبور عسل در جلوگیری از گلایکه شدن پروتئین هموگلوبین انسانی می باشد.
در این مطالعه تجربی، هموگلوبین انسانی در شرایط حضور و عدم حضور گلوکز و غلظتهای متفاوتی از زهر زنبور عسل در دمای 37 درجه سانتیگراد به مدت 5 هفته انکوبه شد. سپس میزان آمین های آزاد موجود در ساختار هموگلوبین، درصد صفحات بتا، میزان جذب در ناحیه باند سورت و میزان تخریب گروه هم قبل و پس از انکوباسیون به کمک روش های مختلف طیف سنجی مرئی- ماوراء بنفش و فلوریمتری بررسی شد. داده ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه وتحلیل شدند.
گلایکه شدن باعث تخریب گروه هم موجود در هموگلوبین و افزایش محتوای صفحات بتا در هموگلوبین گلایکه شده نسبت به هموگلوبین کنترل می شود. همچنین گلایکه شدن منجر به کاهش در میزان جذب باند سورت هموگلوبین می شود. زهر زنبورعسل در یک روند وابسته به غلظت، باعث مهار گلایکه شدن و کاهش میزان تغییرات در ساختمان هموگلوبین انسانی طی انکوباسیون با گلوکز می شود.
زهر زنبور دارای خاصیت ضد گلایکه شدن چشمگیری می باشد و می تواند به عنوان داروی طبیعی برای جلوگیری از عوارض دیابت شیرین مطرح باشد.