بررسی توصیفی اندیکاسون های اسپلنکتومی انجام شده در ده سال اخیر در مرکز آموزشی درمانی کودکان تبریز (1388-1379)

طحال بزرگترین ارگان لنفوئید در بدن است و نقش آن فیلترینگ جریان خون، تقویت سیستم ایمنی بدن، ذخیره سازی و عملکرد خونسازی می باشد. تروما، آنومالی های مادرزادی و پاتولوژیک از اندیکاسیون های اسپلنکتومی می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اندیکاسیون های 10 ساله اسپلنکتومی در بیمارستان کودکان تبریز می باشد.
در یک مطالعه توصیفی گذشته نگر بر روی کودکانی که در بیمارستان کودکان تبریز تحت اسپلنکتومی قرار گرفته بودند، اندیکاسیون های اسپلنکتومی را در این کودکان مورد بررسی قرار دادیم.
از کودکان مورد مطالعه، 34 نفر پسر و 35 نفر از کودکان مورد مطالعه دختر بودند. میانگین سن کودکان پسر 77/42 ± 20/99 ماه و میانگین سن کودکان دختر 24/35± 42/125 ماه بود (007/0=P). بتا تالاسمی ماژور با 23مورد شایعترین اندیکاسیون اسپلنکتومی در کودکان مورد مطالعه بود. سایز طحال در 22 نفر از کودکان مورد مطالعه نرمال و در 47 نفر از کودکان مورد مطالعه سایز طحال بزرگ بود. افت پلاکت در 2 نفر، ترومبوز ورید پورت در 3 نفر، سپسیس، مننژیت راجعه، و CVA و ترومبوز حاد ورید فمورال مشترک هرکدام در یک مورد از کودکان مورد مطالعه عوارض بعد از عمل در کودکان تحت اسپلنکتومی بود. تنها 7 نفر از کودکان مورد مطالعه بعد از عمل فوت کرده بودند که 2 مورد از علل مرگ نارسایی قلبی در زمینه بیماری زمینه ای تالاسمی بوده است. در مطالعه ما تروما در 3 نفر(34/4٪) از کودکان مورد مطالعه اندیکاسیون اسپلنکتومی بود که یک نفر از این کودکان فوت کرده بودند.
بتا تالاسمی ماژور، اسفروسیتوز ارثی و ITP از شایعترین علل اسپلنکتومی در کودکان مورد مطالعه بودند و در مطالعه ما 5 نفر از کودکان با تالاسمی فوت کرده بودند که 2 مورد به علت نارسایی قلبی در زمینه تالاسمی، 2 مورد در اثر ترمبوز ورید پورت و یک مورد در اثر CVA فوت کرده بودند. میزان مورتالیته و عوارض بعد از عمل در این کودکان مبتلا به اسفروسیتوز ارثی 0٪ بود. میزان عوارض بعد از عمل18/23٪، ریسک عفونت و سپسیس 07/3٪ و میزان مورتالیته در مطالعه ما 1/10 ٪ بود.