بررسی نقش تعدیل گر سلامت و رفاه روانی کارکنان در بروز رفتار خلاقانه و نوآورانه از طریق نظام پیشنهادات

آنچه موجب عملکرد بهتر و رقابت برای بقا در محیط متلاطم سازمان های امروز می شود قابلیت نوآوری و خلاقیت است که از طریق منابع انسانی امکان پذیر است. مدیریت مشارکتی رویکردی جدید در مدیریت است که از آن به عنوان انقلاب مشارکت یاد می شود و از طریق سازوکاری به نام نظام پیشنهادات سازمان ها را در تحریک قدرت خلاقیت کارکنان و بهره گیری از سرمایه فکری آن ها یاری می دهد.
پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه میان ارزش نظام پیشنهادات و انگیزه برای ارائه پیشنهادهای خلاقانه با تاکید بر نقش تعدیل گر سلامت روانی کارکنان انجام پذیرفت. اهمیت بررسی خلاقیت و نظام پیشنهادات در تحقیقات و مطالعات مختلفی بررسی و تایید شده است؛ بنابراین، تحقیق حاضر قصد دارد به بهبود وضعیت مشارکت در نظام پیشنهادات و ارائه ایده های خلاقانه با در نظر گرفتن متغیرهای سلامت روانی کارکنان و ارزش نظام پیشنهادات بپردازد.
برای سنجش متغیرهای تحقیق در میان کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد از پرسش نامه ای با طیف پنج گزینه ای لیکرت استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده های پرسش نامه و آزمون فرضیه ها از تحلیل رگرسیون چندگانه تعدیل شده (سلسله مراتبی) استفاده شد.
ارزش نظام پیشنهادات با انگیزه ارائه پیشنهادهای خلاقانه رابطه مثبت و معناداری دارد اما این رابطه در سطوح بالا و پایین متغیر تعدیل گر (سلامت و رفاه روانی) متفاوت است؛ به طوری که پیوند میان ارزش نظام و انگیزه برای ارائه پیشنهاد تحت شرایط سلامت و رفاه روانی بیشتر به نسبت شرایط سلامت و رفاه کمتر، قوی تر بود.
فراهم نمودن زمینه تامین سلامت روانی کارکنان و در نظر گرفتن اهمیت و ارزش نظام پیشنهادات نزد کارکنان، به دلیل نقش موثر در بهبود وضعیت انگیزشی کارکنان برای ارائه نظرات و ایده های خلاقانه به نظام پیشنهادات، باید مورد توجه جدی مدیران دانشگاه و مسئولان نظام پیشنهادات قرار گیرد.