مقایسه زیست فراهمی متیونین گیاهی و متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد رشد و پاسخ ایمنی در جوجه های گوشتی

متیونین گیاهی می تواند نسبت به متیونین سنتتیک با تعیین زیست فراهمی این منبع متیونین مقایسه شود. کارایی زیستی نسبی متیونین گیاهی در مقایسه با DL- متیونین بر پایه عملکرد و پاسخ ایمنی منابع متیونین در این آزمایش روی جوجه های گوشتی نر بررسی شد. 160 جوجه گوشتی نر با جیره پایه فاقد متیونین و یا جیره پایه ای که 3 و 4 سطح دو منبع متیونین به آن اضافه شده بودند تغذیه شدند.
رگرسیون نمایی چندگانه نمایی و چندگانه خطی برای تخمین زیست فراهمی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه عملکرد و پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی به کار گرفته شد.
افزایش وزن و خوراک مصرفی جوجه های گوشتی، بدون در نظر گرفتن نوع منبع متیونین، نسبت به جوجه های تغذیه شده با جیره پایه به طور معنی داری افزایش یافت (p<0.05). در سن 28 روزگی، پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی معنی دار نبود (p>0.05) درحالیکه در سن 42 روزگی، جوجه های گوشتی به طور معنی داری با افزایش سطوح متیونین تحت تاثیر قرار گرفتند.
نتیجه گیری نهایی: کارایی زیستی متیونین گیاهی نسبت به متیونین سنتتیک بر پایه محصول 55% (برای افزایش وزن)، 71% (برای خوراک مصرفی) و 70% (برای محلول 1-کلرو 2و 3 دی نیترو بنزن)، 67% (برای سلول خونی قرمز گوسفند) و 68% (برای فیتوهماگلوتنین) می باشد. کارایی زیستی نسبی متیونین گیاهی در مقایسه با متیونین سنتتیک 67% به طور میانگین بر پایه عملکرد رشد و کلیه پاسخ های ایمنی می باشد. متیونین گیاهی می تواند به عنوان یک منبع جدید و طبیعی از متیونین در صنعت طیور به کار گرفته شود.