به جمع مشترکان مگیران بپیوندید!

تنها با پرداخت 70 هزارتومان حق اشتراک سالانه به متن مقالات دسترسی داشته باشید و 100 مقاله را بدون هزینه دیگری دریافت کنید.

برای پرداخت حق اشتراک اگر عضو هستید وارد شوید در غیر این صورت حساب کاربری جدید ایجاد کنید

عضویت

جستجوی مقالات مرتبط با کلیدواژه « جوجه های گوشتی » در نشریات گروه « دامپزشکی »

  • سیده ام البنین قاسمیان، حمید محمودی پور *

    اشریشیا کلی جز فلور طبیعی روده انسان، پستانداران و پرندگان است که یکی از شایع ترین عوامل بیماری کلی باسیلوز در طیور به شمار می رود. عفونت های حاصل از اشریشیا کلی، صدمات اقتصادی قابل توجهی را سالیانه به صنعت طیور تحمیل می کنند. عوامل ضد میکروبی مختلفی به منظور کاهش ضررهای ناشی از این عفونت استفاده می شود. اما در طی دهه های اخیر، افزایش مصرف بی رویه آنتی بیوتیک ها سبب گسترش ژنهای مقاومت و در نتیجه افزایش مقاومت آنتی بیوتیکی باکتریها گردیده است که منجر به کاهش کارایی داروها شده است. هدف از این تحقیق شناسایی و جداسازی سویه های اشریشیا کلی مقاوم به آنتی بیوتیک و تعیین الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در30 جدایه اشریشیا کلی جدا شده از جوجه های گوشتی مبتلا به کلی باسیلوز در شهرستان بهبهان می باشد. الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی تمامی جدایه ها نسبت به 15 آنتی بیوتیک مهم و رایج در صنعت طیور ایران با استفاده از روش انتشار از دیسک تعیین گردید. درصد مقاومت نسبت به دیفلوکساسین، انروفلوکساسین، تریمتوپریم، کلرتتراسایکلین، اریترومایسین، تیلوسین، تیامولین، داکسی سایکلین، فلورفنیکل، لینکومایسین، دانوفلوکساسین، نئومایسین، کلیستین، آمیکاسین و جنتامایسین به ترتیب 100، 100، 100، 6/96، 6/96، 6/96، 90، 66/76، 6/66، 33/63، 60، 33/53، 66/26، 10 و 0 مشاهده شد. 17 الگوی مقاومت دارویی در بین 30 جدایه اشریشیاکلی نسبت به 15 آنتی بیوتیک پر مصرف در صنعت طیور شناسایی گردید که 26 جدایه (67/86%) به بیش از یک الگو تعلق داشتند، در حالیکه 4 جدایه دیگر(33/13%) هر کدام فقط به یک الگو تعلق داشتند. نتایج این بررسی نشان داد که مقاومت جدایه ها نسبت به اکثریت داروهای با مصرف رایج در صنعت طیور ایران بالا میباشد که لزوم اجرای قوی طرح پایش ملی برای مقاومت ضد میکروبی و مصرف اصولی آنتی بیوتیک ها ضروری به نظر می رسد.

    کلید واژگان: کلی باسیلوز, جوجه های گوشتی, اشرشیاکلی, مقاومت آنتی بیوتیکی}
    Seyedeh Ommolbanin Ghasemian, Hamid Mahmoodipour*

    The purpose of this research is to identify and isolate antibiotic-resistant Escherichia coli strains and determine the antibiotic resistance pattern in 30 Escherichia coli isolates isolated from broiler chickens with colibacillosis in Behbahan city. The antibiotic resistance pattern of all isolates was determined against 15 important and common antibiotics in Iran's poultry industry using the disk diffusion method. The percentage of resistance to difloxacin, enrofloxacin, trimethoprim, chlortetracycline, erythromycin, tylosin, tiamulin, doxycycline, florfenicol, lincomycin, danofloxacin, neomycin, colistin, amikacin and gentamicin is 100, 100, 100, 96/6, 96/6, respectively. 96/6, 90, 76/66, 66/6, 63/33, 60, 53/33, 26/66, 10 and 0 were observed. 17 drug resistance patterns were identified among 30 Escherichia coli isolates to 15 commonly used antibiotics in the poultry industry, of which 26 isolates (86.67%) belonged to more than one pattern, while the other 4 isolates (13.33%) each They belonged to only one pattern. The results of this study showed that the resistance of the isolates to the majority of commonly used drugs in Iran's poultry industry is high, which makes it necessary to implement a strong national monitoring plan for antimicrobial resistance and the principled use of antibiotics.

    Keywords: Antibiotic Resistance, Escherichia Coli, Broilers, Colibacillosis}
  • محمدعلی میرحسینی، محسن دانشیار *، پرویز فرهومند، سید علی میرقلنج

    صفرا به عنوان یک محلول استروییدی بیولوژیکی عمل می کند که لیپیدها را امولسیون و حل می کند و در نتیجه نقش مهمی در هضم و جذب چربی از طریق دیواره روده ایفا می کند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات اسیدهای صفراوی بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی خوراک و مورفولوژی روده در جوجه های گوشتی انجام شد. در مجموع 300 قطعه جوجه گوشتی یک روزه راس 308 به 5 تیمار و 6 تکرار با 10 پرنده در هر تکرار تقسیم شدند. پنج تیمار آزمایشی شامل: تیمار 1) جیره شاهد، تیمار 2) جیره پایه حاوی امولسیفایر، تیمار 3) جیره پایه حاوی 05/0 درصد اسید صفراوی، تیمار 4) جیره پایه حاوی 1/0 درصد اسیدصفراوی و تیمار 5) جیره پایه حاوی 2/0 درصد اسید صفراوی بودند. نتایج نشان داد که مصرف سطح 1/0 درصد اسیدصفراوی باعث بهبود افزایش وزن روزانه (45/22 گرم) در دوره آغازین نسبت به تیمار شاهد (65/17 گرم) شد (05/0>p). جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 1/0 درصد اسیدصفراوی قابلیت هضم چربی و انرژی بالاتری نسبت به پرندگان سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (05/0>p). جوجه های گوشتی تغذیه شده با جیره حاوی 1/0 درصد اسیدصفراوی ارتفاع پرز بالاتری (1/1298) در ژژنوم نسبت به پرندگان تیمار شاهد (6/1082) داشتند. همچنین 1/0 درصد اسیدهای صفراوی به طور معنی دار نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت را در هر سه بخش روده کوچک در مقایسه با گروه شاهد افزایش داد (05/0>p). به طور کلی افزودن اسیدهای صفراوی احتمالا بتواند عملکرد تا حدی از طریق بهبود استفاده از چربی و انرژی در جیره جوجه های گوشتی ارتقا دهد.

    کلید واژگان: عملکرد, جوجه های گوشتی, قابلیت هضم, امولسیفایر, اسیدهای صفراوی}
    Mohamad Ali Mirhoseini, Mohsen Daneshyar *, Parviz Farhoomand, Seyed Ali Mirghelenj

    This study aimed to evaluate the effects of bile acids (BAs) on performance, digestibility of nutrients, and intestinal morphology in broiler chickens. A total of 300 one-day-old male broiler chicken (Ross 308) were distributed into five treatments, six replications with 10 chicks each in a completely randomized design. experimental diets included: 1) control diet (CON; based on corn and soybean meal), 2) basal diet containing a commercial emulsifier, 3) basal diet containing 0.05 % BAs, 4) basal diet containing 0.1 % BAs, and 5) basal diet containing 0.2 % BAs. Intestinal morphological specifications, including villus height index, crypt depth, and villus height to crypt depth ratio were determined in duodenum, jejunum, and ileum. The results showed that consumption of 0.1 % BAs improved daily weight gain and feed conversion ratio during the starter period (p< 0.05). Broiler chickens fed a diet containing 0.1 % BAs had higher fat and energy digestibility compared to chicks of other treatments (p<0.05). Birds fed 0.1 % BAs had a higher villus height in the jejunum compared to the birds in control group (p<0.05). Dietary BAs supplementation of 0.1% significantly increased the villus height to crypt depth ratio in all three portions of the small intestine compared to the control treatment. In conclusion, dietary BAs supplementation may probably promote performance to some extent by improving the intestinal morphology and utilization of fat and energy in the broiler diet.

    Keywords: performance, digestibility, Broiler, Emulsifier, bile acids}
  • فاطمه اصغرنژاد، سید رضا هاشمی*، سعید حسنی، شریف رستمی
    زمینه و هدف

    تاثیر تنش گرمایی خارجی بر ژن های استرس اکسیداتیو در کبد و روده جوجه های گوشتی تغذیه شده با نانوذرات نقره پوشش داده شده روی زیولیت و اسید آلی مورد بررسی قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    در قالب طرح کاملا تصادفی 450 قطعه جوجه کاب یک روزه در 5 تیمار و 6 تکرار تقسیم شدند؛ در هر واحد آزمایشی 15 قطعه قرار گرفت و به مدت 42 روز در شرایط پرورش یکسان نگهداری شدند. 1) رژیم های کنترل یا پایه، 2) جیره پایه با 1% زیولیت، 3) جیره پایه مکمل با 0/5% کلینوپتیلولیت پوشش داده شده با 0/1% نانو نقره،  4) یک جیره پایه با 0/15% اسید آلی و 5) جیره پایه با 1% زیولیت پوشیده شده در 0/5% نانو نقره و 0/15٪ اسید آلی. استرس گرمایی (دمای 1±34 درجه سانتیگراد به مدت 6 ساعت در روز) از روز 35 تا 42 ارایه شد. در روز 42، نمونه های کبد و روده گرفته شد و بیان ژن آنزیم های سوپراکسید دیسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX) و کاتالاز (CAT) مورد بررسی قرار گرفت.

    یافته ها

    بیان نسبی ژن SOD کبدی در گروه های تیمار شده در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت (05/0P) کاهش نشان دادند. در گروه های تیمار شده با زیولیت پوشش داده شده با نانو نقره و اسید آلی، بیان نسبی ژن CAT در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت، در حالی که در گروه تیمار شده با جیره پایه افزایش یافت.

    نتیجه گیری

    روده دارای سطوح بالاتری از فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی در مقایسه با کبد است. همچنین، برای افزایش راندمان رشد ترجیح داده می شود که از ترکیب نانوذرات نقره همراه با اسیدهای آلی استفاده شود

    کلید واژگان: آنتی اکسیدان, جوجه های گوشتی, گلوتاتیون پراکسیداز, استرس گرمایی, نانو نقره}
    Fatemeh Asgharnezhad, Seyed Reza Hashemi*, Saeed Hassani, Sharif Rostami
    Background and aim

    The effect of external heat stress on the oxidative stress genes in the liver and intestine of broiler chickens fed with silver nanoparticles coated on zeolite and organic acid was investigated.

    Materials and Methods

    450 one-day-old Cobb chicks were divided into 5 groups of 15, with 6 replicates of each group and kept for 42 days in the same rearing conditions. 1) Control (basal diet), 2) A base diet with 1% zeolite, 3) A basic diet supplemented with 0.5% nanosilver-coated clinoptilolite at 1%, 4) A base diet with 0.15% organic acid, and 5) A base diet with 1% zeolite covered in 0.5% nanosilver and 0.15% organic acid.  The heat stress (34±1˚C temperature for 6 hours per day) was provided from 35th to 42th days. To examine antioxidant enzymes gene expression on day 42, liver and intestinal samples were taken.

    Results

    In treated groups, the relative expression of the liver SOD gene was not significantly different compared with control group (P>0.05), whereas in all treatment groups SOD and glutathione peroxidase (GPX) expression had shown decrease in the intestine compare to control group (P<0.05). In group treated with zeolite coated with nanosilver and an organic acid, the relative expression of the catalase (CAT) gene showed decrease while it increased in group treated with a basal diet.

    Conclusion

    It was observed that the intestine has higher levels of antioxidant enzymes activity compared to the liver. Also, to increase the growth efficiency, it is preferred to use the combination of silver nanoparticles with organic acids.

    Keywords: Antioxidant, Broiler, GPX, Heat stress, Nanosilver}
  • حسینعلی قاسمی*
    زمینه مطالعه

    کاهش در سطح پروتیین، اسیدهای آمینه و یا تغییر در تعادل الکترولیتی جیره به عنوان راهکارهای موثر جهت جلوگیری از اثرات مضر تنش حرارتی در طیور پیشنهاد شده است.

    هدف

    مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تریونین و تعادل کاتیون-آنیون جیره در جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش حرارتی انجام شد.روش‎کار: از تعداد 700 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه (سویه راس 308) به مدت 6 هفته در شرایط دمای بالای محیطی استفاده شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل 1 + 3 × 2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 7 تیمار)5 تکرار برای هر تیمار و 20 جوجه برای هر تکرار) انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل 2 سطح تریونین (سطح توصیه شده و 10 درصد بالاتر از سطح توصیه شده) و 3 تعادل الکترولیتی جیره (175، 250 و 325 میلی اکی والان در کیلوگرم جیره) بودند. یک تیمار با سطح نرمال تریونین (سطح توصیه شده) و تعادل الکترولیتی 250 در شرایط دمایی مطلوب به عنوان تیمار شاهد در نظر گرفته شد.

    نتایج

    اگرچه هیچ اثر متقابلی بین سطح تریونین و تعادل الکترولیتی وجود نداشت، تعادل الکترولیتی 175 شاخص عملکرد را در مقایسه با تعادل الکترولیتی 250 یا 325 افزایش داد (05/0>P). با تعادل الکترولیتی 175 یا 250 میلی اکی والان در کیلوگرم، نسبت ارتفاع پرز به عمق کریپت و سطح پرز در ژژنوم بهبود یافت (05/0>P). همچنین کاهش سطح تعادل الکترولیتی جیره منجر به افزایش انرژی متابولیسمی تصحیح شده برای نیتروژن شد (05/0>P). افزون بر این، افزایش در جمعیت لاکتوباسیل ها و بیفیدوباکتریوم در سکوم و قابلیت هضم پروتیین با افزایش سطح تریونین جیره مشاهده شد (05/0>P).

    نتیجه گیری نهایی

    با توجه به این نتایج، استفاده از سطح بالای تریونین یا سطح پایین تعادل الکترولیتی جیره (175 میلی اکی والان در کیلوگرم) برای بهبود عملکرد، انرژی متابولیسمی و بهبود فلور میکروبی روده جوجه های گوشتی تحت تنش گرمایی می تواند مفید باشد.

    کلید واژگان: ترئونین, تعادل الکترولیتی, تنش حرارتی, جوجه های گوشتی, سلامت روده}
    Hossein Ali Ghasemi *
    BACKGROUND

    Reducing the protein and amino acid content of diet or altering the dietary electrolyte balance were suggested as the effective strategies to prevent the harmful effects of the heat stress in poultry.

    OBJECTIVES

    This study surveyed the effects of various levels of threonine and dietary cation-anion balance on the broiler chickens under the heat stress conditions.

    METHODS

    700 one-day-old male broilers (Ross 308) were used for 6 weeks under high- temperature conditions. This experiment was conducted using a 2 × 3 + 1 factorial experiment based on a completely randomized design, with 7 treatments (5 replicates per treatment and 20 birds per replicate). Experimental factors included two threonine concentrations (recommended level and 10 % above recommended level) and three dietary electrolyte balances (175, 250, and 325 mEq/kg). The control group considered the treatment with a normal threonine concentration (recommended level) and a dietary electrolyte balance of 250 mEq/kg under optimal temperature conditions.

    RESULTS

    Although there was no interaction between threonine level and electrolyte balance, the electrolyte balance of 175 meq/kg increased the performance index compared to the electrolyte balance of 250 or 325 mEq/kg (P<0.05). The villus height to crypt depth ratio and villus surface area in the jejunum improved with an electrolyte balance of 175 or 250 mEq/kg (P<0.05). A decrease in the dietary electrolyte balance increased in the nitrogen-corrected apparent metabolizable energy (P<0.05). Besides, an increase in the population of lactobacilli and bifidobacteria in the cecum, as well as an increase in protein digestibility, were observed by increasing levels of threonine in the diet (P<0.05).

    CONCLUSIONS

    Based on these results, a high level of threonine or a low electrolyte balance in diet (175 mEq/kg) may improve the performance, metabolizable energy, and intestinal microbial flora of broilers reared under heat stress.

    Keywords: Broilers, heat stress, electrolyte balance, Threonine, gut health}
  • فرزاد جعفری، خاطره کفشدوزان*، آرش قلیانچی لنگرودی، سید حسام الدین عمادی چاشمی

    بیماری مارک نوعی بیماری نیوپلاستیک و بسیار واگیر در پرندگان اهلی ست. ویروس عامل بیماری نوعی هرپس ویروس است که موجب تضعیف سیستم ایمنی و افزایش حساسیت پرندگان نسبت به سایر عوامل بیماریزا می گردد.  اگرچه بیماری بیشتر در پرندگان مولد رخ می دهد، اما وقوع آن در جوجه های گوشتی نیز رو به افزایش است. با توجه به احتمال حضور ویروس مارک در گله های گوشتی و اهمیت آن، بررسی حضور ویروس مارک در گله های طیورگوشتی شهرستان سمنان تعیین شد. به منظور ردیابی ملکولی ویروس علمل مارک، فولیکول های پر و بافت طحال مربوط به 15 گله مرغ گوشتی با سن 8-6 هفته ارجاع شده به کشتارگاه طیور شهرستان سمنان به طور تصادفی جمع آوری شده و حضور ژن meq به وسیله واکنش زنجیره ای پلیمراز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که در 2 گله از 15 گله مورد بررسی (6/13 درصد)، ویروس عامل بیماری حضور داشته است. در هیچ یک از گله های مورد بررسی، ضایعات ماکروسکوپیک مشاهده نشد. حضور ویروس، بدون مشاهده هیچگونه علایم بالینی و عوارض ماکروسکوپیک در گله های گوشتی حاکی از آن است که واکسیناسیون گله های مولد نتوانسته موجب توقف بیماری در طیور تجاری ایران شود. با توجه به ماهیت سرکوبگر ایمنی ویروس مارک، به نظر می رسد این ویروس به همراه سایر عوامل سرکوبگر ایمنی نظیر آدنوویروس ها نقش بسیار زیادی در سندروم تضعیف سیستم ایمنی پرندگان در ایران دارد. به همین دلیل پیشنهاد می شود به منظور کاهش خسارات اقتصادی ناشی از این بیماری، اتخاذ اقدامات پیشگیرانه مورد توجه سیاستگزاران بهداشتی کشور قرار گیرد.

    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, خسارت اقتصادی, سرکوب ایمنی, مارک, ژن meq}
    Farzad Jafari, Kafshdouzan Kafshdouzan *, Arash Ghalyanchi Langroudi, Seyed Hesamaldin Emadi Chashmi

    Marek's disease (MD) is a highly contagious neoplastic disease in poultry. The causative virus is an alphaherpesvirus that causes immunosuppression and predisposes poultry to other pathogens.  Although the MD is more common in laying, the incidence of the disease is also increasing in broilers. Due to the increasing rate of infection with the marker virus in broiler chickens, this study aimed to investigate the occurrence of MD in broiler poultry farms in Semnan, Iran. The feather follicle epithelium and spleen tissues were collected randomly from 15 broilers flocks at 6-10 weeks old in Semnan slaughterhouse and were subjected to polymerase chain reaction by amplifying the meq gene. The results of this study showed of 15 flocks, two (13.6%) had a positive reaction. There was no evidence of macroscopic lesions among the studied flocks. Considering the infection of 13.6% of the studied flocks, without any macroscopic complications, it seems the MD virus is circulating in broilers and could transmit to the other birds. It is indicated that the current national vaccination has not stopped the disease in commercial chickens. Due to the immunosuppressive properties of the virus, it is considered that the MD virus, along with other immunosuppressive agents such as adenoviruses, has an essential role in the development of immunosuppression syndrome in broilers in Iran, and to reduce the economic losses caused by this disease, effective prophylactic measures should be considered by the country's health officials.

    Keywords: Boilers, Economic losses, Immunosuppression, Marek, meq}
  • منصور محزونی*، وهاب باباپور، مرتضی زنده دل، سعید چرخکار
    متیل آمین به عنوان یک آمین آندوژن در مغز پرندگان و پستانداران وجود داشته و از طرفی این آمین به عنوان یک نورومدولاتور در آزادسازی برخی از نوروترانسمیترها شبیه سروتونین نقش دارد.  اثرات متیل آمین به خوبی در موش مشخص شده اما تا کنون هیچ گونه مطالعه ای مبنی بر نقش متیل آمین در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان انجام نشده است.  مطالعه ی حاضر به گونه ای طراحی شد تا اثر متیل آمین بر روی اخذ غذا و همچنین نقش سیستم سروتونرژیک را بر رفتار تغذیه ای القا شده توسط متیل آمین در جوجه های محروم از غذا به مدت 3 ساعت مورد بررسی قرار دهد.  در آزمایش اول برای یافتن دوز موثر متیل آمین، تزریق درون بطن مغزی متیل آمین با دوزهای 15، 30، 45، 60 و 75 میکروگرم انجام شد.  در آزمایش دوم، چهار گروه قرار داشتند که گروه اول (گروه کنترل) سرم فیزیولوژی به همراه اوانس بلو 1/0 درصد، گروه دوم متیل آمین (75 میکروگرم)، گروه سوم PCPA (مهار کننده ی سنتزسروتونین مغزی، 5/1 میکروگرم) و گروه چهارم ترکیب PCPA + متیل آمین را به صورت تزریق درون بطن مغزی دریافت کردند.  در آزمایش سوم جوجه ها تزریقات مشابه آزمایش دوم را داشتند فقط به جای تزریق PCPA از SB242084 (آنتاگونیست گیرنده ی HT2C، 5/1 میکروگرم) استفاده شد.  میزان اخذ غذای تجمعی در دقایق 30، 60 و 120بعد از تزریق اندازه گیری شد.  حجم تزریقات در هر گروه 10 میکرولیتر بود.  نتایج این مطالعه نشان داد که با افزایش دوز متیل آمین میزان اخذ غذا در جوجه خروس های گوشتی به طور معنی داری کاهش پیدا کرد.  بنابراین دوز موثر متیل آمین برای ادامه آزمایش 75 میکروگرم در نظر گرفته شد.  همچنین مشخص گردید که اثر هیپوفاژیک متیل آمین توسط PCPA (مهار کننده ی سنتز سروتونین مغزی، 5/1 میکروگرم) و SB242084 (آنتاگونیست گیرنده ی 5-HT2C، 5/1 میکروگرم) به طور معنی داری تضعیف گشت.  این نتایج پیشنهاد می کند متیل آمین اثر هیپوفاژیک بر روی مصرف غذا در جوجه خروس های گوشتی داشته و این کاهش اخذ غذای ناشی از متیل آمین از طریق سروتونین (گیرنده 5-HT2C) میانجی گری می شود.
    کلید واژگان: متیل آمین, سروتونین, اخذ غذا, جوجه خروس گوشتی}
    Mansour Mahzouni *, Vahab Babapour, Morteza Zendehdel, Saeid Charkhkar
    Methylamine exists as an endogenous amine in the brains of birds and mammals, and on the other hand, it acts as a neuromodulator in the release of some neurotransmitters such as serotonin. The effects of methylamine have been well established in mice, but there is no evidence about the effect of methylamine on feeding behavior in poultry. So, the present study was designed to evaluate the effect of intracerebroventricular (ICV) injection of methylamine and involvement of central methylamine/serotonergic systems on feeding behavior in FD3 neonatal meat type chicks. In experiment 1, chicks were ICV injected with different doses of methylamine (15, 30, 45, 60 and 75 μg). In experiment 2, chicks received a dose of either the control solution, 75 μg methylamine, 1/5 μg PCPA (serotonin synthesis inhibitor) or a combination of methylamine plus PCPA. Experiments 3 was similar to experiment 2 except that 1/5 μg SB242084 (antagonist of HT2C receptor) was used instead of 1/5 μg PCPA, respectively. Cumulative food intake was determined until 30, 60, 120 minutes post-injection. The volume of injections in each group was 10 μl. According to the results, methylamine significantly decreased food intake in a dose dependent manner. Therefore, the effective dose of methylamine was considered to be a continuation of the 75 μg test. It was also found that the hypophagic effect of methylamine by PCPA (inhibitor of serotonin synthesis, 1.5 μg) and SB242084 (antagonist of 5-HT2C receptor, 1.5 μg) was significantly attenuated. These results suggest that methylamine has a hypophagic effect on food intake in broiler chickens, and that this reduction in methylamine-induced food intake is mediated by serotonin (a 5-HT2C receptor).
    Keywords: Methylamine, Serotonin, Food intake, chick}
  • بهروز رحمانی، کیمیا مهدوی، مرتضی زنده دل، مینا خدادادی*، مریم کشاورز، مجید شهابی، علی باغبان زاده

    سروتونین و گیرنده های اپیوییدی در تنظیم اخذ غذای پرندگان و پستانداران نقش دارند. مطالعه ی حاضر به منظور بررسی اثرات میانجی گری گیرنده های اپیوییدی بر کاهش اخذ غذای ناشی از سروتونین در جوجه های گوشتی صورت گرفت. تعداد 220 جوجه نر نوزاد نژاد گوشتی (راس 308) در 5 آزمون و هر آزمون در چهار گروه، شامل یک گروه کنترل و سه گروه تیمار دسته بندی شدند (11 جوجه در هر گروه). میزان اخذ غذای تجمعی در جوجه های 5 روزه در زمان های 30، 60 و 120 دقیقه بعد از تزریق داخل بطن مغزی داروها اندازه گیری و تجزیه و تحلیل شد. بر اساس بررسی های حاصل از این مطالعه، تزریق داخل بطن مغزی سروتونین (10 میکروگرم) به طور معنی داری میزان اخذ غذا را کاهش داد (p < 0.05). همچنین تزریق داخل بطن مغزی آنتاگونیست گیرنده ی مو (mu) اپیوییدی سبب کاهش معنی دار هیپوفاژی ناشی از سروتونین شد (p < 0.05). تزریق آگونیست گیرنده ی مو (mu)  اپیوییدی، هیپوفاژی القایی توسط سروتونین را به طور معناداری تقویت نمود (p < 0.05) درحالی که تزریق آنتاگونیست های گیرنده های کاپا (kappa) و دلتا (delta)، اثری بر هیپوفاژی ناشی از سروتونین نداشتند (p ≥ 0.05). بر اساس نتایج به دست آمده، احتمالا کاهش اخذ غذای القایی توسط سروتونین به وسیله ی گیرنده ی مو  اپیوییدی در مغز جوجه ها میانجی گری می شود.

    کلید واژگان: اخذ غذا, جوجه ی گوشتی, سروتونین, گیرنده های اپیوئیدی}
    Behrouz Rahmani, Kimia Mahdavi, Morteza Zendedel Kheybari, Mina Khodadadi *, Maryam Keshavarz, Majid Shahabi, Ali Baghbanzadeh

    Serotonin (5-HT) plays an underpinning role in appetite regulation and the opioid system has a role in the modulation of the ingestion behavior in birds. The current survey was aimed to evaluate the effect of opioid receptors on serotonin-induced hypophagia in neonatal broilers. During experiments, food-deprived chickens received intracerebroventricular (ICV) injection and thereafter, the cumulative food intake was measured after 30, 60, and 120 minutes. In experiment 1, to determine the effective dose of serotonin, the control solution and the various doses of serotonin (2.5, 5, and 10 μg) were administered to birds. In the second experiment, groups received not only the control solution, but also an effective dose of serotonin (10 µg), µ-opioid receptor antagonist (β_FNA, 5 µg), and a co-injection of β_FNA (5 µg) and serotonin (10 µg), respectively. The next experiments were similar to the second experiment, however, in place of β_FNA, the antagonist of κ- opioid receptor (nor_BNI, 5 µg), the δ- opioid receptor antagonist (NTI, 5 µg), and the agonist of µ opioid receptor (DAMGO, 62.25 pmol) were used in experiments 3, 4, and 5, respectively. The results showed a dose-dependent hypophagic impact of serotonin. This effect was attenuated by β_FNA; however, nor_BNI and NTI had no effect. Furthermore, the diminishing effect of serotonin on food consumption in chickens was strengthened following DAMGO administration (p < 0.05). According to the results, the hypophagic effect of serotonin is possibly mediated through µ opioid receptors in neonatal broilers.

    Keywords: Serotonin, Central opioid receptors, food intake, Anorexigenic effects, Broilers}
  • سارا بصیری*، کرامت اساسی، حمیدرضا هاشمی تبار، سعید خالدیان، سید شهرام شکرفروش

    این تحقیق به منظور مقایسه ی حساسیت روش های پلیت هفت گانه و کیت تجاری در تشخیص آنتی بیوتیک ها در شرایط آزمایشگاهی و لاشه ی طیور انجام شد.  در مرحله ی اول غلظت های مختلف پنج آنتی بیوتیک پرکاربرد در پرورش طیور، تهیه و حساسیت هر دو روش در تشخیص آن ها مورد بررسی قرار گرفت.  در مرحله ی بعد، جوجه های گوشتی 20روزه پس از طی دوره ی تطبیق پذیری و تغذیه با جیره ی پایه ی فاقد آنتی بیوتیک، به 5 گروه تقسیم و تحت تجویز دوزهای درمانی آنتی بیوتیک های اکسی تتراسایکلین، انروفلوکساسین، فلورفنیکل و فسفومایسین از طریق آب آشامیدنی قرار گرفتند و یک گروه نیز به عنوان کنترل در نظر گرفته شد.  روز قطع آنتی بیوتیک (روز صفر) و روز های 1، 2، 3، 4، 5 و 6 پس از آن، از هر گروه، 3 جوجه ذبح شدند و از عضله ران، کبد و کلیه نمونه برداری شد و وجود باقی مانده ی آنتی بیوتیکی در آن ها با دو روش ذکر شده مورد ارزیابی قرار گرفت.  نتایج نشان داد که حساسیت کیت تجاری در تشخیص بقایای آنتی بیوتیک های مورد بررسی در شرایط آزمایشگاهی بیشتر از لاشه طیور است.  در روش پلیت هفت گانه، قابلیت تشخیص باقیمانده ها در کبد و کلیه بیشتر بود.  کیت تجاری تنها تا 24 ساعت پس از قطع دارو قادر به تشخیص بود و پس از آن تقریبا همه ی نمونه ها را منفی تشخیص داد.  پلیت هفت گانه تا سه روز پس از قطع دارو اکثر نمونه ها را مثبت تشخیص داد.  این تحقیق نشان داد که کارآیی روش پلیت هفت گانه بیش از کیت تجاری می باشد و به منظور افزایش کارایی در لاشه مرغ، ، پیشنهاد می شود این روش بر روی کبد و کلیه چهار لاشه از هر گله انجام شود (جمعا 8 نمونه) و در صورت مثبت شدن حداقل چهار نمونه، گله از نظر بقایای آنتی بیوتیک مثبت در نظر گرفته شده و به منظور تایید نمونه ها، از روش HPLC استفاده گردد.

    کلید واژگان: پلیت هفت گانه, کیت تجاری, بقایای آنتی بیوتیکی, جوجه های گوشتی}
    Sara Basiri *, Keramat Asasi, Hamidreza Hashemitabar, Saeed Khaledian, Seyed Shahram Shekarforoush

    This study was performed to compare the sensitivity of seven plate methods and commercial kits for the detection of antibiotics in vitro and in poultry carcasses. In the first step, different concentrations of five commonly used antibiotics in poultry breeding were prepared and the sensitivity of both methods in antibiotic residue detection was evaluated. Subsequently, 20 days old broilers were divided into 5 groups. After an adaptation period and feeding non-antibiotic diet, groups were treated with therapeutic doses of Oxytetracycline, Enrofloxacin, Florfenicol, and Fosfomycin through drinking water. One group was considered as a control. At antibiotic discontinuation day (day 0) and days 1, 2, 3, 4, 5, and 6 thereafter, 3 chicks from each group were slaughtered and thigh muscle, liver and kidney were sampled and residual antibiotics were evaluated by both methods. The results showed that sensitivity of commercial kits was higher in in-vitro condition than that of poultry carcass. In the seven plate method, the residuals were more detectable in the liver and kidney. The commercial kit was able to detect antibiotics only up to 24 hours, after which almost all specimens were negative. The seven plate method was positive for most of the specimens up to three days after discontinuation.  This study showed that the efficacy of the seven-plate method was more than commercial kits, and in order to increase the efficiency of detection methods, it is recommended to perform it on the liver and kidney of four carcasses from each herd (total of 8 samples). If at least four samples are positive, the herd is considered as infected and the HPLC method is used to confirm the specimens.

    Keywords: Seven plate, Commercial kit, Antibiotic residue, broilers}
  • مجید عیدی، حسینعلی قاسمی*، ایمان حاج خدادادی، محمدحسین مرادی
    زمینه مطالعه

    سطح بهینه مواد معدنی در جیره غذایی برای بهبود عملکرد و پاسخ ایمنی در برابر تنش های محیطی بسیار مهم است.

    هدف

    مطالعه حاضر به منظور بررسی اثرات مکمل کلاته عناصر کم نیاز (CTM) در آب آشامیدنی بر عملکرد، هماتولوژی، بیوشیمی خون، وضعیت آنتی اکسیدانی و پاسخ ایمنی در جوجه های گوشتی تحت شرایط تنش حرارتی انجام شد.

    روش ‎کار

     تعداد 240 قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه راس 308 به طور تصادفی به یکی از 5 تیمار (هر تیمار شامل 4 تکرار) تخصیص داده شدند: شاهد مثبت (دمای نرمال)، شاهد منفی (تنش حرارتی)، CTM کم (شاهد منفی + سطح کم CTM در آب)، CTM متوسط (شاهد منفی + سطح متوسط CTM در آب) و CTM بالا (شاهد منفی + سطح بالای CTM در آب). مقدار مکمل CTM  در آب آشامیدنی در روزهای 1 تا 10، 11 تا 20، 21 تا 30، 31 تا 40 و 41 تا 50 برای سطوح کم به ترتیب 1/0، 15/0، 3/0، 4/0 و 45/0 میلی گرم به ازای هر جوجه در روز بود. این مقادیر برای سطوح متوسط 0/1، 5/1، 0/3، 0/4و 5/4 میلی گرم و برای سطوح بالا به ترتیب 10، 15، 30، 40 و 45 میلی گرم به ازای هر جوجه در روز بود.

    نتایج

    میانگین افزایش وزن در کل دوره آزمایشی در تیمار CTM متوسط در مقایسه با تیمار شاهد منفی بالاتر اما در مقایسه با تیمار شاهد مثبت پایین تر بود (05/0>P). نسبت هتروفیل به لنفوسیت و کل عیار پادتن علیه بیماری نیوکاسل در گروه های CTM متوسط و بالا مشابه گروه شاهد مثبت ولی بهتر از گروه شاهد منفی بود (05/0>P). همچنین فعالیت سوپراکسید دیسموتاز سرم خون در گروه CTM بالا بیشتر از گروه شاهد منفی بود (05/0>P).

    نتیجه گیری نهایی

    نتایج پیشنهاد می کند که استفاده از مکمل CTM در آب در سطح متوسط (0/1، 5/1، 0/3، 0/4 و 5/4 میلی گرم به ازای هر جوجه در روز در دوره های مختلف پرورشی) می تواند راهکاری برای مقابله با اثرات منفی تنش حرارتی باشد.

    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, تنش حرارتی, مکمل کلاته عناصر, ایمنی, وضعیت آنتی اکسیدانی}
    Majid Eidi, Hossein Ali Ghasemi *, Ima Hajkhodadadi, MohammadHossein Moradi
    BACKGROUND

    Optimal levels of minerals in the diet are crucial for improving performance and immune response against the environmental stresses.

    OBJECTIVES

    This study was conducted to evaluate the effects of water supplementation of chelated trace mineral (CTM) on growth performance, hematology, blood biochemistry, antioxidant status, and antibody response in broilers reared under heat stress condition.

    METHODS

    A total of 240 male Ross 308 broiler chickens were randomly allocated into one of the following five treatments (each consisting of four replicates): (1) positive control (PC; thermoneutral condition), (2) negative control (NC; heat stress condition), (3) low-CTM (NC + low CTM level in tap water), (4) medium-CTM (NC + medium CTM level in tap water),  and (4) high-CTM (NC + high CTM level in tap water). The CTM levels in the tap water for the low-CTM treatment were 0.1, 0.15, 0.3, 0.4, and 0.45 mg/bird/day on days 1-10, 11-20, 21-30, 31-40, and 41-50, respectively. The respective values were 1.0, 1.5, 3.0, 4.0, and 4.5 for the medium-CTM, and 10, 15, 30, 40, and 45 mg/bird/day for the high-CTM water.

    RESULTS

    The average weight gain during the whole experimental period in the medium-CTM treatment was higher compared to that in the negative control treatment, but lower than that in the positive control treatment (P<0.05). The heterophil/lymphocyte ratio and total antibody titers against Newcastle disease in the medium-CTM and high-CTM groups were similar to those of the broilers in the PC group, yet better (P<0.05) those of the NC group. The serum superoxide dismutase activity was also higher (P<0.05) in the high-CTM group compared to that of the NC group.

    CONCLUSIONS

    The results suggested that the water supplementation of CTM at a moderate level (1.0, 1.5, 3.0, 4.0, and 4.5 mg/bird/day during different rearing periods) could be a strategy to ameliorate the detrimental effects of heat stress in broilers.

    Keywords: Broilers, heat stress, Chelated mineral supplementation, Immunity, antioxidant status}
  • شعله هوشیار، محمدحسین شهیر*، ایرج جعفری انارکولی
    زمینه مطالعه

    با توجه به اهمیت عنصر ید در ساخت هورمون های تیروییدی، سطوح مختلف ید در جیره می تواند در بروز سندرم آسیت تاثیر گذار باشد.

    هدف

    بررسی اثرات استفاده از منابع و سطوح مختلف ید بر عملکرد، صفات لاشه، تلفات آسیت، هورمون های تیروییدی و فراسنجه های بیوشیمیایی خون جوجه های گوشتی تحت تنش سرمایی.

    روش ‎کار

     مطالعه حاضر با استفاده از 375 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار، 5 تکرار و 15 پرنده در هر تکرار انجام گرفت. جهت القای آسیت از 14 روزگی دمای سالن به 15 درجه سانتی گراد کاهش یافت و تا آخر دوره این دما حفظ گردید. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: تیمار شاهد (جیره پایه با مقدار ید در سطح توصیه 25/1 میلی گرم در کیلوگرم)، جیره پایه + یدید پتاسیم (KI) با سطوح ید (25/6 و 75/3 میلی گرم در کیلو گرم) و جیره پایه + یدات کلسیم [Ca(IO3)2.H2O] با سطوح ید (25/6 و 75/3 میلی گرم در کیلوگرم).

    نتایج

    تاثیر تیمارها بر شاخص های عملکرد در کل دوره مطالعه معنی دار نبود. کمترین میزان درصد تلفات آسیت، وزن قلب و تری یدوتیرونین (T3) در تیمار (25/6 میلی گرم در کیلوگرم) مشاهده شد که با تیمار شاهد تفاوت معنی داری داشت (05/0<p). کمترین نسبت بطن راست به کل بطن ها (RV/TV) مربوط به تیمار یدید پتاسیم (25/6 میلی گرم در کیلو گرم) بود که تمایل به معنی داری نشان داد (10/0<p). جوجه هایی که سطوح بالاتر ید (25/6 میلی گرم در کیلو گرم) دریافت کردند هورمون تیروکسین بیشتری نسبت به سطوح پایین تر (75/3 میلی گرم در کیلوگرم) داشتند (05/0<p) و نسبت تری یدوتیرونین به تیروکسین کمتری نسبت به سطوح پایین تر نشان دادند (05/0<p).

    نتیجه گیری نهایی

    در مجموع، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که استفاده از سطوح بالاتر ید (ppm 25/6) مخصوصا از منبع یدید پتاسیم باعث کاهش تلفات آسیت در شرایط تنش سرمایی می شود.

    کلید واژگان: سندرم آسیت, جوجه های گوشتی, تنش سرمایی, هورمون های تیروئیدی, ید}
    Sholeh Hooshyar, MohammadHossein Shahir *, Iraj Jafari Anarkooli
    BACKGROUND

    On account of the importance of iodine in the synthesis of thyroid hormones, different levels of dietary iodine can affect the occurrence of ascites syndrome in broilers.

    OBJECTIVES

    The current research aimed to investigate the effects of different sources and levels of iodine on performance, carcass traits, ascites mortality, thyroid hormones, and serum biochemical parameters of broiler chickens under cold stress condition.

    METHODS

    This experiment was performed using 375 one-day-old male broiler chickens in a completely randomized design with five treatments, five replications, and 15 birds per replication. To induce ascites, the room temperature was reduced to 15 °C from 14 days and this temperature was maintained until the end of the period. The experimental treatments included: control treatment (basal diet with iodine at the recommended level, 1.25 ppm), basal diet + potassium iodide (KI) with iodine levels (6.25 and 3.75 ppm), and basal diet + calcium iodate [Ca(IO3)2. H2O] with iodine levels (6.25 and 3.75 ppm).

    RESULTS

    The effect of the treatments on the performance indices was not significant throughout the experiment. The lowest percentage of ascites mortality, heart weight, and triiodothyronine (T3) were observed in the treatment (6.25 ppm), which was significantly different from the control treatment (P<0.05). The lowest ratio of right ventricle to total ventricles (RV/TV) was related to potassium iodide treatment (6.25 ppm), which indicated tendency (P<0.10). Chickens receiving higher levels of iodine (6.25 ppm) had higher thyroxine than those receiving lower levels (3.75 ppm) (P<0.05) and showed a lower ratio of triiodothyronine to thyroxine compared to those (P<0.05).

    CONCLUSIONS

    The results of this experiment implied that the use of higher levels of dietary iodine (6.25 ppm), especially as potassium iodide, reduces broiler’s ascites mortality under cold stress conditions.

    Keywords: Ascites Syndrome, Broilers, Cold stress, thyroid hormones, iodine}
  • شیبا یوسفوند، فرشید حمیدی*، مرتضی زنده دل
    زمینه مطالعه

    در طی اصلاح نژادهای متعددی که بر روی جوجه ها صورت گرفته است، تغییرات متعددی در عملکرد مسیرهای نورونی و تراکم گیرنده های درگیر در کنترل اخذ غذا و اشتها بوجود آمده است. سیستم ملانوکورتینی و گیرنده های آن در تنظیم مرکزی رفتارهای تغذیه ای و تعادل انرژی نقش دارند. به همین دلیل برای بررسی نقش این سیستم در کنترل مرکزی اخذ غذا و آب در پرندگان، مطالعه حاضر طراحی شده است.

    هدف

    بررسی نقش گیرنده های MCR3 و MCR4 در کنترل اخذ آب و غذا در پرندگان.

    روش‎ کار

     مطالعه حاضر بر روی 48 قطعه جوجه خروس نژاد گوشتی سویه راس 308، طی دو آزمایش (در هر آزمایش چهار گروه) انجام شد. ابتدا در جوجه ها با استفاده از جراحی استریوتاکسی کانول راهنما کاشته شد. سپس در آزمایش اول جوجه ها به ترتیب در چهار گروه، محلول کنترل و دوزهای 2/0، 2 و 10 نانومول در 5 میکرولیتر از SHU9119 (آنتاگونیست غیر انتخابی گیرنده های MCR3 و MCR4) و در آزمایش دوم هم به ترتیب در چهار گروه، محلول کنترل و دوزهای 2/0، 2 و 10 نانومول در 5 میکرولیتر از MCL0020 (آنتاگونیست انتخابی گیرنده MCR4) را به صورت تزریق داخل بطن مغزی دریافت کردند. سپس میزان اخذ آب و غذای تجمعی در زمان های 180 و 150، 120، 90، 60، 30 دقیقه پس از تزریق اندازه گیری شد.

    نتایج

    تزریق داخل بطن مغزی SHU9119 و MCL0020 باعث افزایش اخذ غذای تجمعی شده (05/0<p)، ولی اثری روی اخذ آب تجمعی نداشته است (05/0<P).

    نتیجه گیری نهایی

    سیستم ملانوکورتینی مرکزی یکی از سیستم های درگیر در کنترل مرکزی اخذ غذا در پرندگان می باشد.

    کلید واژگان: اخذ غذا, اخذ آب, گیرنده MC3, گیرنده MC4, جوجه خروس گوشتی}
    Shiba Yousefvand, Farshid Hamidi *, Morteza Zendehdel
    BACKGROUND

    During the modification of several races, which has been done on chickens, there have been several changes in the function of neural pathways and receptor density involved in the control of food intake and appetite. Melanocortin system and its receptors are involved in the central regulation of nutritional behaviour and energy balance. Therefore, this study was designed to investigate the role of this system in the central control of food and water intake in birds.

    OBJECTIVES

    The present study aimed to evaluate the role of MCR3 and MCR4 receptors in controlling the food and water intake in birds.

    METHODS

    This work was performed on 48 Ross 308 broiler chicks through two experiments (each experiment in four groups). Primarily, stereotaxic surgical guide cannula was implanted in the chickens. Subsequently, in the first experiment, the chickens were divided into the four following groups: the control solution, 0.2, 2, and 10 nmol/5µl of SHU9119 (Non-selective antagonist of MCR3 and MCR4 receptors) In the second experiment, the chickens were also divided in four groups: the received control solution, 0.2, 2, and 10 nmol/5µl of MCL0020 (Selective MCR4 receptor antagonist) via intracerebroventricular (ICV) injection. Afterwards, cumulative food and water intake were measured at 30, 60, 90, 120, 150, and 180 minutes after the injection.

    RESULTS

    The results of this study showed that ICV injection of SHU9119 and MCL0020 increased cumulative food intake (P>0.05), but did not affect cumulative water intake (P<0.05).

    CONCLUSIONS

    According to the findings herein, central melanocortin system is one of the systems involved in central control of food intake in birds.

    Keywords: food intake, Water intake, MCR3, MCR4, broiler chicks}
  • سید سعید صادق زاده، محسن دانشیار*، پرویز فرهومند، محمدرضا یزدیان، سید محمد هاشمی
    زمینه مطالعه

    لوسین یکی از اسیدهای آمینه شاخه دار می ‍ باشد که از طریق تحریک ترشح انسولین نقش مهمی در آنابولیسم عضلات، بافت چربی و کبد دارد.

    هدف

    اثرات سطوح متفاوت لوسین بر عملکرد، خصوصیات و کیفیت لاشه و بیان ژن های فاکتور رشد شبه انسولین (IGF-1) و انسولین در جوجه های گوشتی نر بررسی شد.

    روش ‎کار

     5 سطح ال-لوسین (100 ، 110، 120، 130 و 140 درصد نیازهای سویه راس) با 250 قطعه جوجه نر یک روزه در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 5 تکرار (10 جوجه در هر تکرار) مورد ارزیابی قرار گرفت. در سن 42 روزگی، نمونه های خون 2 قطعه جوجه از هر تکرار (10 جوجه از هر تیمار) برای اندازه گیری بیان ژن IGF-1 سرم جمع آوری شد. سپس این جوجه ها بررسی و خصوصیات، کیفیت لاشه، نمونه برداری از عضله کبد و سینه برای اندازه گیری بیان ژن های IGF-1 سرم و انسولین کشتار شدند.

    نتایج

    وزن بدن با مصرف سطح 140 درصد لوسین در مقایسه با سطح 100 درصد افزایش یافت. کاهش ضریب تبدیل خوراک با مصرف سطح 140 درصد لوسین مشاهده شد. بیان ژن IGF-1 عضله سینه و کبد با مصرف سطح 110 درصد افزایش یافت. بعلاوه، مصرف سطح 110 درصد لوسین باعث افزایش بیان ژن انسولین عضله سینه و کبد گردید. افزودن سطح 130 درصد لوسین موجب بهبود مقادیر پروتیین، چربی و خاکستر گوشت گردید. همچنین مصرف سطح 110 درصد لوسین موجب افزایش غلظت IGF-1 سرم شد.

    نتیجه گیری نهایی

    مصرف لوسین در جیره جوجه های گوشتی باعث افزایش بیان ژن IGF-1 و انسولین و در نتیجه بهبود عملکرد، کیفیت لاشه و کاهش درصد چربی محوطه بطنی در جوجه های گوشتی می گردد.

    کلید واژگان: انسولین, ال-لوسین, بیان ژن, جوجه های گوشتی, IGF-1}
    Seyed Saeid Sadeghzadeh, Mohsen Daneshyar *, Parviz Farhomand, MohammadReza Yazdian, Seyed Mohammad Hashemi
    BACKGROUND

    Leucine is one of the subgroups of amino acids, which play an important role in the anabolism of muscles, adipose tissue, and the liver by stimulating insulin secretion.

    OBJECTIVES

    Effects of different levels of leucine were investigated on carcass yield, characteristics, and quality, and expression of insulin-like growth factor (IGF-1) and insulin genes in male broilers.

    METHODS

    Five levels of L-leucine (100, 110, 120, 130, and 140 % of Ross strain requirements) were tested with 250 male one-day-old chicks in a completely randomized design with five treatments and five replicates (containing 10 chicks each). On day 42 of their age, the blood samples of two birds from each replicate (10 birds per treatment) were taken to determine serum IGF-1 gene expression. Subsequently, these birds were slaughtered for analysis of carcass characteristics and quality, and collecting the samples of liver and breast for expression of IGF-1 and insulin genes.

    RESULTS

    Body weight increased by consumption of 140 % of leucine as compared to 100 %. Reduction in feed conversion ratio was observed by feeding 140 % of leucine level. The IGF-1 gene expression of breast and liver increased by 110 % of leucine level. Moreover, feeding 110 % of leucine level caused a higher expression of insulin gene in breast and liver. Consumption of 130 % of leucine improved the meat protein, fat, and ash contents. Furthermore, consumption of 110 % of leucine increased the serum IGF-1 concentration.

    CONCLUSIONS

    Consumption of leucine in broiler diets was found to increase the expression of IGF-1 and insulin genes and consequently, improve the performance and carcass quality. It also decreased the abdominal fat in broiler chickens.

    Keywords: Broiler Chickens, gene expression, insulin, IGF-1, Leucine}
  • ژیلا زند عموقین، بهمن نویدشاد*، حسین عبدی بنمار، فرزاد میرزادی آقجه قشلاق، علی مهدوی

    مطالعه حاضر به منظور ارزیابی اثرات سطوح مختلف پودر گیاه دارویی ترخون بر عملکرد رشد، صفات لاشه، سیستم ایمنی و جمعیت میکروبی ایلیوم جوجه های گوشتی مبتلا به بیماری آنفلانزا، با استفاده از 432 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: جیره بدون افزودنی (شاهد)، جیره حاوی 5/0 درصد پودر گیاه ترخون، جیره حاوی 1 درصد پودر گیاه ترخون و جیره حاوی 5/1 درصد پودر گیاه ترخون. عملکرد جوجه ها در مراحل مختلف و در پایان مراحل آزمایش ثبت شد. در روز 34 آزمایش، خونگیری از ورید بالی جهت اندازه گیری عیار پادتن بر علیه نیوکاسل و آنفولانزا انجام گرفت. در روز 38 پرورش به دو پرنده از هر تکرار محلول رقیق شده 5/0 درصد  SRBC به میزان 5/2 سی سی تزریق گردید و یک هفته بعد نمونه خون از طریق ورید بالی تهیه شد و سپس سطوح تیتر آنتی بادی علیه SRBC و مقدار IgM و IgG در سرم تعیین شد. در پایان آزمایش از هر تکرار 2 قطعه پرنده (نر وماده) کشتار و محتویات ایلیومی از آنها جمع آوری شد. همچنین وزن قطعاتی مانند سینه، ران ها، چربی حفره شکمی، کبد، قلب، طحال و بورس فابریسیوس تعیین شد. نتایج نشان داد که استفاده از پودر گیاه ترخون در همه سطوح، بدون تاثیر معنی دار بر مصرف خوراک، ضریب تبدیل خوراک پرنده ها را در مرحله پایانی پرورش به طور معنی داری بهبود بخشید (05/0> p). وزن قلب در پرنده های تغذیه شده با جیره های حاوی پودر ترخون در مقایسه با جیره   شاهد کاهش یافت (05/0> p). جیره حاوی 5/1 درصد پودر گیاه ترخون بطور معنی داری تولید آنتی بادی  IgMسرم را افزایش داد. مکمل کردن جیره با هر کدام از سطوح پودر گیاه ترخون در مقایسه با تیمار شاهد باعث کاهش معنی دار جمعیت اشریشیاکلی جوجه ها و همچنین جیره حاوی 5/0% پودر ترخون، جمعیت لاکتوباسیلوسی را نیز در مقایسه با تیمار شاهد کاهش داد. نتایج حاضر حاکی از آن است که استفاده از پودر گیاه ترخون در جیره جوجه های گوشتی موجب بهبود عملکرد رشد آن ها شد. با توجه به یافته های این پژوهش سطح بهینه مصرف 5/0 تا 1 درصد می باشد.

    کلید واژگان: ترخون, صفات تولیدی, پارامترهای ایمونولوژیکی, جمعیت باکتریایی ایلئوم, جوجه های گوشتی, آنفولانزا}
    Zhila Zand Amooghein, Bahman Navidshad *, Hossein Abdi Benmar, Farzad Mirzaei Aghjegheshlagh, Ali Mahdavi

    The present study was performed to evaluate the effects of different levels of tarragon powder on growth performance, carcass traits, immune system and microbial population of broiler ileum using 432 Ross 308 strains in a completely randomized design. During the test, the broiler herd became infected with the flu. Experimental treatments were: diet without additives (control), and experimental diets containing 0.5, 1 or 1.5% percent of dried tarragon powder.  The performance of chickens was recorded in different stages and at the end of the experimental stages. On day 34 of the experiment, blood samples were taken from a vein to measure antibody titer against Newcastle and influenza. On day 38, two birds from each replicate were injected with diluted 0.5% SRBC solution at a rate of 2.5 cc. One week later, a blood sample was taken through a wing vein and then antibody titer levels against SRBC and serum IgM and IgG levels were determined. At the end of the experiment, 2 birds (male and female) were killed from each replication and ileal contents were collected. The weight of parts such as chest, thighs, abdominal fat, liver, heart, spleen and bursa of Fabricius was also determined. The results showed that the use of tarragon powder at all levels, without a significant effect on feed consumption, significantly improved the feed conversion ratio of birds in the final stage of rearing (p <0.05). Heart weight in birds fed diets containing tarragon powder decreased compared to the control diet (p <0.05). Diet containing 1.5% tarragon powder significantly increased serum IgM antibody production. Supplementing the diet with any of the tarragon powder levels in comparison with the control treatment significantly reduced the population of Escherichia coli in chickens and also the diet containing 0.5% of tarragon powder reduced the lactobacillus population in comparison with the control treatment. The present results indicate that the use of tarragon powder in the diet of broilers improved their growth performance. According to the findings of this study, the optimal level of tarragon powder consumption is 0.5 to 1%..

    Keywords: Tarragon, performance traits, immunological parameters, ileum bacterial population, Broiler chickens, influenza disease}
  • ساحل متقی*، حسین جنیدی، علیرضا بشیری، سمانه نوری گوشکی
    زمینه مطالعه آدنوزین دارای نقشهای متعدد فیزیولوژیک در مغز است. تجویز این ماده در مغز جوندگان اخذ غذا را تغییر داد.هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تجویز داخل مغزی مولکول پورینی آدنوزین، بر اخذ غذا و چربی، در جوجه های گوشتی نوزاد بود. مواد و روش کار در آزمایش اول دوزهای مختلف آدنوزین و CGS15943 که به ترتیب آگونیست درون زاد گیرنده های P و آنتاگونیست مصنوعی و غیر اختصاصی آن بودند، بصورت داخل بطن مغزی به جوجه ها تجویز شد و اخذ غذا در زمانهای معین بعد از تجویز اندازه گیری شد. آزمایش دوم مشابه قبل بود با این تفاوت که جوجه ها با رژیم غذایی حاوی چربی بالا تغذیه شدند. نتایج آدنوزین اثری بر اخذ غذا و چربی نداشت. اخذ غذا 30 دقیقه بعد از تجویز CGS15943 افزایش پیدا کرد. CGS15943 اخذ چربی را از 30 تا 120 دقیقه بعد از تزریق، در جوجه هایی که از رژیم با چربی بالا استفاده کرده بودند، افزایش داد.نتیجه گیری در سیستم عصبی مرکزی پرندگان، آدنوزین اخذ غذا و چربی را با روندی آنتاگونیستی تنظیم می کند.
    کلید واژگان: آدنوزین, اخذ غذا, اخذ چربی, جوجه های گوشتی, مغز}
    Sahel Motaghi *, Hossein Jonaidi, Alireza Bashiri, Samaneh Nouri Gooshki
    BACKGROUND
    Adenosine has many physiological roles in the brain, and in rodents, it changes food intake when applied centrally.
    OBJECTIVES
    We investigated the effect of central injection of the purine molecule adenosine on both food and fat intakes in neonatal chicks.
    METHODS
    In the first trial, various doses of adenosine (an endogenous P1 receptor agonist), and its synthetic antagonist CGS-15943, were injected intracerebroventricularly (ICV) to the chicks and the cumulative food intake was measured at definite time intervals. The second trial was similar to the first one, only the chicks were fed with a high-fat diet.
    RESULTS
    Adenosine did not affect food or fat intake. Food consumption was increased 30 min after injection of CGS-15943. CGS-15943 also increased fat intake in chicks fed a high-fat diet.
    CONCLUSIONS
    The present study suggests that in the avian central nervous system, P1 receptors are entailed in the regulation of food and fat intake in an antagonistic manner.
    Keywords: Adenosine, Brain, Broilers, Fat intake, food intake}
  • مولود ربیعه، هدایت الله روشنفکر، محمود نظری*، محمدرضا قربانی

    این تحقیق به منظور ارزیابی اثر عصاره ی گیاهان خرفه، پسته ی وحشی و ویتامین E بر بیان ژن های آنزیم های آنتی اکسیدانی (سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز) در جوجه های گوشتی تحت استرس گرمایی اجرا گردید.  بدین منظور از 200 قطعه جوجه ی گوشتی سویه ی تجاری راس 308 در قالب طرح کاملا تصافی با 5 تیمار، 4 تکرار و 10 قطعه جوجه در هر تکرار استفاده شد.  پنج تیمار آزمایشی عبارت بودند از:  1- جیره ی شاهد (جیره ی پایه بدون هیچ گونه افزودنی)، 2- جیره ی پایه به همراه 200 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین E، 3- جیره ی پایه به همراه 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی پسته ی وحشی، 4- جیره ی پایه به همراه 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی خرفه، 5- جیره ی پایه به همراه 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی پسته ی وحشی و 100 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره ی خرفه بود.  در انتهای آزمایش دو مرغ از هر تکرار کشتار شده و کبد آن ها سریعا جدا گردید و به همراه ازت مایع به آزمایشگاه منتقل گردید.  بیان ژن های آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز به روش Real-time qPCR ارزیابی شد.  در این روش ژن بتااکتین به عنوان ژن خانگی (منبع) جهت نرمال نمودن داده ها استفاده شده است.  نتایج نشان دهنده ی این است که بیان ژن های آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز و کاتالاز بین تیمارها اختلاف معنی داری دارند.  همچنین در بیان ژن آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز، بیش ترین میزان را تیمار 5 داشت.  البته بیان این ژن ها در سایر تیمارها (تیمار 2 و 3 و 4) نسبت به کنترل افزایش معنی داری را نشان داد.  بنابراین نتایج نشان داد که ترکیب عصاره ی پسته ی وحشی و گیاه خرفه در کنار هم می تواند تاثیر به سزایی بر بیان ژن های آنزیم های آنتی اکسیدانی در شرایط استرس گرمایی داشته باشد.

    کلید واژگان: بیان ژن, آنزیم های آنتی اکسیدانی, تنش گرمایی, جوجه های گوشتی}
    Molood Rabieh, Hedayatollah Roshanfekr, Mahmood Nazari *, Mohammad Ghorbani

    This study was conducted to assess the gene expression of antioxidant enzymes (superoxide dismutase and catalase) in broiler chickens under heat stress. For this purpose, 200 Ross 308 broiler chicks in a completely randomized design with 5 treatments, 4 replicates and 10 chicks were used in each replicate. The treatments included: 1- control diet (base diet without any additives), 2- basal diet plus 200 mg / kg vitamin E, 3- basal diet plus 100 mg / kg of wild pistachio extract, 4- basal diet with 100 mg / kg of Common Purslane extract, 5- basal diet plus 100 mg / kg of wild pistachio extract and 100 mg / kg of Common Purslane extract. After 42 days, at the end of testing two chickens each replicate were slaughtered and their livers were excised quickly and transported with liquid nitrogen to the laboratory. The expression of the enzymes catalase and superoxide dismutase were evaluated by Real-time qPCR. In this way as beta-actin gene as housekeeping gene is used to normalize the data. The results indicate that the expression of antioxidant enzymes superoxide dismutase and catalase, included the highest level in the 5 treatments. Moreover, the expression of these genes showed a significant increase compared to the control in other treatments (treatments 2, 3 and 4). Therefore, the results indicated that the combination of extracts of wild pistachio and purslane can be together to be great impact on gene expression of antioxidant enzyme than the other groups under heat stress condition.

    Keywords: Gene expression, Antioxidant enzymes, broiler, Heat stress}
  • امیر اصغری باغخیراتی، اشکان جبلی جوان*، سعیده نعیمی، خسرو قزوینیان
    زمینه مطالعه

    اکسیداسیون چربی ها و پروتئین ها از دلایل مهم کاهش کیفیت گوشت طیور هستند.

    هدف

    هدف از این مطالعه، بررسی قابلیت استفاده از گیاه خارشتر در جیره غذایی جوجه های گوشتی و اثرات آن بر اکسیداسیون لیپید و پروتئین گوشت سینه، طی مدت نگهداری در زمان انجماد است.

    روش کار

    54 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه ی راس 308، در سه گروه تقسیم بندی شده (گروه دریافت کننده ی جیره پایه به عنوان گروه کنترل، گروه دریافت کننده ی گیاه خارشتر به میزان g kg-1 10 در جیره، گروه دریافت کننده ی گیاه خارشتر به میزان g kg-1 20 در جیره) و به مدت 42 روز تغذیه شدند. پس از کشتار، فیله ی سینه ی جوجه ها به مدت 9 ماه در دمای -18°C نگهداری شد و هر سه ماه، آزمایش های سنجش عدد پراکسید (PV)، ترکیبات واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید (TBARS)، کربونیل و ارزیابی حسی انجام گرفت.

    نتایج

    میزان کربونیل، عدد پراکسید و TBARS در گروه های تیمار g kg-1 10 و g kg-1 20، در تمامی طول دوره نگهداری، به صورت معنی داری از گروه کنترل کمتر بود. از لحاظ آماری، تفاوت معنی داری میان گروه های g kg-1 10 و g kg-1 20 دیده نشد. در نتایج به دست آمده از ارزیابی حسی نیز، تفاوت معنی داری میان گروه کنترل و آزمایشی، دیده نشد.

    نتیجه گیری نهایی:

     در مجموع، استفاده از گیاه خارشتر در جیره غذایی جوجه های گوشتی، منجر به تاخیر در اکسیداسیون لیپید و پروتئین گوشت سینه ی آنان در مدت زمان نگهداری شد.

    کلید واژگان: خارشتر, آنتی اکسیدان, جوجه ی گوشتی, اکسیداسیون لیپید, اکسیداسیون پروتئین}
    Amir Asghari Baghkheirati, Ashkan Jebelli Javan *, Saeide Naeimi, Khosro Ghazvinian
    BACKGROUND

    The decline in poultry meat quality can occur due to the oxidation of lipids and proteins during the storage period.

    OBJECTIVES

    This study aimed to evaluate the effects of using Alhagi maurorumin a broiler diet on the oxidation of the lipids and proteins of broiler breast fillets during frozen storage.

    METHODS

    A total of 54 male 1-day-old Ross 308 broiler chickens were divided into three groups of basal diet as the control group and basal diet supplemented with 10 and 20 g/kg of A. maurorum fed for 42 days. After slaugh-ter, breast fillets were kept at -18℃ for 9 months and peroxide value (PV), thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), protein carbonyl content, and organoleptic assays were performed on samples every 3 months.

    RESULTS

    The PV, TBARS, and carbonyl content of both treatment groups at all time points of frozen storage were significantly lower than that of the control group. Statistically, no difference was found between the samples of the two supplemented groups. Moreover, the sensory evaluation revealed no significant difference between the treatment and control groups.

    CONCLUSIONS

    According to the results of the present study, the incorporation of A. maurorum in broiler diets delayed lipid and protein oxidation in the breast meat.

    Keywords: Alhagi maurorum, Antioxidant, broiler, Lipid oxidation, Protein oxidation}
  • خسرو پارسایی مهر، محسن دانشیار*، پرویز فرهومند، حسین جانمحمدی، مجید علیایی
    سطوح مختلف والین در جیره های غذایی کم پروتیین، بر سیستم ایمنی طیور موثر می باشد. مطالعه حاضر، به منظور ارزیابی تاثیر مقادیر مختلف اسیدآمینه مذکور در جیره های غذایی کم پروتیین بر پاسخ سیستم ایمنی جوجه های گوشتی انجام شد. بدین منظور از 200 قطعه جوجه گوشتی نر سویه راس 308 در قالب طرح کاملا تصادفی، به صورت 5 تکرار و 10 پرنده در هر تکرار، استفاده گردید. تیمارهای آزمایشی بر اساس جداول برزیلی تنظیم شدند که شامل: جیره شاهد،مقدار توصیه شده والین، 10 درصد بیشتر از میزان توصیه شده والین و 20درصد بیشتر از مقدار توصیه شده والین که در جیره حاوی 2 درصد پروتیین، رقیق شده بودند. نتایج نشان داد که مقادیر مختلف والین تاثیر معنی داری بر وزن کبد، طحال و بورس فابریسیوس نداشت(05/0<p). همچنین افزودن اسیدآمینه والین تاثیر معنی داری بر لکوسیت ها نشان نداد (05/0<p). اما مصرف جیره حاوی 20 درصد والین به طور معنی داری باعث افزایش عیار پادتن در آزمایش HI (haemagglutination inhibition test) و ایمنی هومورال گردید (05/0>p). همچنین پاسخ اولیه پادتن کل تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت (05/0<p)، اما سطح 20 درصد والین، باعث افزایش پاسخ ثانویه کل و مقدار IgM علیه گلبولقرمزگوسفندی شد (05/0>p). ازطرف دیگر، افزودن اسید آمینه والین تاثیر معنی داری بر واکنش تزریق فیتوهماگلوتینین داشت و سطح 20 درصد آن نسبت به مقدار آن در تیمار شاهد و سطوح پایین تر استفاده شده، به طور معنی داری باعث افزایش ایمنی سلولی جوجه های گوشتی شد(05/0>p). در مطالعه حاضر افزودن سطوح بالای اسیدآمینه والین در جیره های کم پروتیین، باعث بهبود سیستم ایمنی سلولی و همورال جوجه های گوشتی گردید.
    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, جیره, سیستم ایمنی, کم پروتئین, والین}
    Khosrow Parsaeimehr, Mohsen Daneshyar *, Parviz Farhoomand, Hosein Janmohammadi, Majid Olyayee
    Introduction
    This experiment was performed to evaluate the effect of different levels of valine in low protein diets on the immune response of broilers.
    Material and Methods
    This study was conducted using 200 one-day old male broilers (Ross 308 strain) in a completely randomized design with 5 replications and 10 birds per replication from the age of 8-21 days. Experimental treatments included the control diet, recommended levels of valine (1.359), 10% higher than the recommended level of valine, 20% higher than the recommended level of valine in a diet containing 2% protein diluted.
    Results and Discussion
    The results show that different levels of valine had no effect on liver, spleen and bursa of Fabricius weight (p < 0.05). Moreover, blood lymphocytes, heterophils, lymphocyte to heterophil ratio, monocytes, basophils and eosinophils did not affected by valine (p < 0.05). Diets containing 20% valine increased the HI antibody and humoral immunity responses (p < 0.05). Inclusion of 10% valine increased the IgM as compared to the other levels (p < 0.05). The secondary response of total antibody was affected by experimental treatments, so that the level of 20% valine increased the total secondary response and IgM secondary response to SRBC (p < 0.05). Moreover the addition of valine had a significant effect on the injection reaction of PHA-P (p < 0.05), and level of 20% valine, increased the cellular immunity of broiler in compared to the control treatment and lower valine levels.
    Conclusion
    The addition of high levels of the valine in low-protein diets improved the cellular and humoral immune systems of broiler chickens.
    Keywords: broiler chickens, Diets, immune system, Low Protein, valine}
  • فاطمه رمضانی نوروزانی*
    زمینه و هدف

    هدف از تولید جوجه های گوشتی، ایجاد گوشت بیشتر بدون در نظر گرفتن وضعیت سیستم قلبی عروقی می باشد. این ناهماهنگی بین عملکرد قلب و ریه ها با نیازهای فیزیولوژیکی برخی از اندام های دیگر، این جوجه ها را مستعد نارسایی قلبی عروقی و سندرم مرگ ناگهانی می کند. در تحقیق حاضر، آیورت در جوجه های گوشتی و تخم گذار مورد مطالعه قرار گرفت.

    مواد و روش ها

    نمونه ها از آیورت پایین رونده جدا شده و پس از تهیه اسلاید های بافتی و رنگ آمیزی هماتوکسیلین و ایوزین، قطر لومن و ضخامت لایه داخلی، میانی و خارجی اندازه گیری و مورد مقایسه قرار گرفت.

    یافته ‏ها:

     نتایج نشان داد که در هر دو نژاد، لایه میانی ضخیم ترین لایه را تشکیل می دهد و ضخامت  این لایه از روز 40 به بعد کاهش پیدا می کند. در روز 40، جوجه های گوشتی نسبت به جوجه های تخم گذار وزن بیشتری را نشان دادند و این افزایش وزن بسیار سریع اتفاق افتاد، در حالی که رشد عروق، ضخامت لایه ها و قطر آیورت در هر دو نژاد تقریبا برابر بود.

    نتیجه‏ گیری: 

    بنابراین می توان نتیجه گرفت که با رشد سریع جوجه های گوشتی، پرندگانی با دستگاه تنفسی و قلبی عروقی کوچکتر شکل می گیرند که می تواند آنها را بیماری های قلبی عروقی مستعد کند.

    کلید واژگان: جوجه های گوشتی, جوجه های تخم گذار, آئورت, بیماری های قلبی}
    Fatemeh Ramezani Nowrozani*
    Background and aims

    producing chickens with high weigh in a short time is the main purpose of the broiler chickens’ producers. This rapid body weight gain can cause some disorders in some organs performs like cardiovascular system and it can make these chickens prone to some diseases like cardiovascular failures as well as the sudden death syndrome. So in this study, it was decided to investigate the growth of aorta and its coordination with body gain in broilers and layer chickens.

    Materials and Methods

    Study was performed on Cobb 500 and Ross 380 as broiler chickens and Leghorn as layer chickens and samples were separated from the descending aorta. after tissue processing and Hematoxylin and eosin (H&E) staining, lumen diameter and the thickness of tunica intima, media and adventitia were measured and compared.

    Results

    The results showed that in broiler and layer chickens, the tunica media was the thickest layer. This layer showed a decrease in thickness on day 40. On the other hand, on day 40, the broiler chickens revealed more weight compared to the layer chickens, and this weight gain happened very fast, while the growth of vessels, the thickness of the layers, and the aortic diameter in both breeds were almost equal.

    Discussion

    Thus it can be concluded that with the rapid growth in broiler chickens, birds with smaller cardiovascular and respiratory tracts are formed that it can make them prone to the cardiovascular diseases.

    Keywords: Broiler chickens, Layer chickens, Aorta, Heart disease}
  • سیده خوشقدم حسینی، سید داود شریفی*، مریم باقری ورزنه، شکوفه غضنفری

    این مطالعه به منظور بررسی تاثیر منابع کروم بر غلظت هورمون های تیروییدی و برخی فراسنجه های خونی جوجه های گوشتی در شرایط تنش فیزیولوژیکی انجام شد.  از 216 قطعه جوجه ی گوشتی (جنس نر) در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 3 تکرار و 12 قطعه پرنده در هر تکرار در یک آزمایش فاکتوریل 3×2 با دو وضعیت تنش (بدون تنش، تنش) و سه سطح افزودنی (بدون افزودنی، 2000ppb کروم-متیونین و 2000ppb کروم-متیونین آسیاب شده) استفاده شد.  از افزودن دگزامتازون به جیره (5/1میلی گرم در کیلوگرم جیره) به مدت یک هفته (18-24 روزگی) برای ایجاد تنش فیزیولوژیکی استفاده شد.  پرندگان با جیره های حاوی کروم از روز شروع آزمایش (18 روزگی) تا انتهای دوره، تغذیه شدند.  در سنین 24 و 46 روزگی از دو پرنده در هر تکرار از طریق ورید بال خون گیری به عمل آمد و غلظت گلوکز و لیپیدهای خون، کورتیزول، تیروکسین (T4)، تیری یدوتیرونین (T3)، در نمونه های خون اندازه گیری شد.  نتایج نشان داد که تنش فیزیولوژیکی موجب کاهش غلظت هورمون های تیروییدی، غلظت گلوکز خون و لیپیدهای سرم و غلظت هورمون کورتیزول شد.  در پرندگان تحت تنش استفاده از جیره ی حاوی کروم متیونین  به طور معنی داری باعث کاهش کلسترول خون شد.  مکمل نمودن جیره ی پرندگان با منابع کروم باعث افزایش غلظت هورمون تیروکسین (T4) شد.  در پرندگانی که تنش را تجربه کرده بود، مصرف کروم متیونین آسیاب شده توانست غلظت کورتیزول را به طور معنی داری کاهش دهد.  بر اساس نتایج حاصل، افزودن ppb2000 کروم از منابع مختلف باعث کاهش اثرات تنش فیزیولوژیکی بر غلظت هورمون ها و کلسترول در پرندگان تحت تنش فیزیولوژیک می شود.

    کلید واژگان: تنش فیزیولوژیکی, هورمون های تیروئیدی, فراسنجه های خونی, کروم, جوجه های گوشتی}
    Seyedeh Khoshghadam Hoseini, Seyed Davood Sharifi *, Maryam Bagheri Varzaneh, Shekofeh Ghazanfari

    In poultry farms, the stresses are inevitable, therefore, it is very necessary to achieve an efficient and practical way to control and reduce its negatives effects. Thus, this study was conducted to evaluate the effects of different sources of chromium on thyroid hormones and some blood parameters of broiler chicks under physiological stress conditions. A total of 216 one day old Ross broiler chicks (male) were used in a 3 × 2 factorial arrangement with two stress conditions (no stress, stress) and three levels of additive (no Additive, 2000ppb chromium-methionine, and 2000ppb chrome-methionine mill) in a completely randomized design with 6 treatments, 3 replicates and 12 bird per each. Dexamethasone was added to the diet (1.5 mg/kg diet) during 24-18 days of age to induce physiological stress. The birds were fed with chromium diets from 18 d until the end of the experiment. Blood samples were taken at 24 and 46 days of age via brachial vein and then analyzed for blood glucose, lipids, cortisol, thyroxine (T4) and thyroid iodothyronine (T3). Physiological stress reduced the concentration of thyroid hormones, glucose, serum lipids and cortisol hormones. In stressed birds, the use of chrome methionine diet significantly reduced cholesterol of serum. Chromium supplementing diet increased thyroxine (T4) concentration. Dietary chromium methionine significantly decreased cortisol concentrations of serum. Based on the results, adding chromium ppb 2000 from various sources reduces the effects of physiological stress on thyroid hormones and cholesterol concentrations in the serum of birds under physiological stress.

    Keywords: Physiological stress, Thyroid hormones, Blood parameters, Chromium, Broiler chickens}
  • بهروز یاراحمدی*، محسن محمدی ساعی، اکبر یعقوب فر، حسن نوروزیان
    این آزمایش با هدف تاثیر شکل پلت و آردی جیره بر شاخص تولید، صفات مورفولوژی روده، شاخص آسیت، کیفیت و بار میکروبی بستر جوجه های گوشتی با استفاده از سه جیره دان آردی (شاهد)، جیره دان پلت و دان آردی +پلت بر عملکرد جوجه های گوشتی انجام شد.  آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تیمار و چهار تکرار به مدت 42 روز اجرا شد.  صفات مورد اندازه گیری شامل شاخص تولید گله، صفات مورفولوژی روده، شاخص آسیت، درصد هماتوکریت، درصد رطوبت، مقدار ازت و بار میکروبی بستر بودند.  در مجموع کل دوره، بالاترین شاخص تولید را دان پلت و تیمار آردی+پلت داشتند.  نتایج صفات مورفولوژی روده نشان داد جیره دان پلت و پلت + آردی بیش ترین نسبت طول پرز به عمق کریپت در ژژنوم را داشته و تیمار دان آردی کم ترین میزان را داشت. نتایج حاصله نشان داد که بالا بودن نسبت پرزهای روده به عمق کریپت در ژژونوم حاصل از مصرف جیره تمام پلت و آردی+پلت موجب بهبود شاخص تولید در گله شده است. مصرف جیره های آردی و دان آردی +پلت در سه هفته ابتدایی، حساسیت به آسیت را به طور معنی داری کاهش داد و با افزایش طول دوره تغذیه از جیره پلت این شاخص افزایش داشت. تیمار آردی+پلت به همراه تیمار تمام آردی کم ترین میزان درصد رطوبت و مقدار ازت بستر در داشته و در نتیجه بار میکروبی بستر در دان آردی + پلت در مقایسه با تیمار پلت کم تر بود.  تیمار آردی+پلت از لحاظ شاخص آسیت، کمترین تعداد پرنده حساس به آسیت (62/32 درصد) و درصد هماتوکریت کم تر (36 درصد) داشت.  مصرف جیره های آردی و دان آردی +پلت در نتیجه نهایی این که استفاده از تیمار دان آردی+ پلت، بالاترین شاخص تولید و مناسب ترین کیفیت بستر و کم ترین شاخص آسیت و بار میکروبی بستر را نسبت به جیره تمام پلت در جوجه های گوشتی را داشت.
    کلید واژگان: دان آردی و پلت, تولید, مورفولوژی روده, آسیت, جوجه های گوشتی}
    Behrouz Yarahmadi *, Mohsen Mohamadi Saei, Akbar Yaghoobfar, Hassan Norouzian
    This experiment was conducted with the aim of the effects of pellet and mash feed on the production index, intestinal morphology characteristics, index of ascites, quality and microbial count of litter in broiler chickens using three diets of pellet, mash, mash+pellet on broiler performance. This experiment was conducted in a completely randomized design with three treatments and four replicates during 42 days. The measured traits included production index, intestinal morphology traits, ascites, hematocrit percentage, litter moisture and nitrogen content and microbial count of litter. In the whole of the total period, the results showed that the highest production indexes were pellet and pellet+mash treatments. The results of the morphological traits of the intestine showed that pellet and pellet+mash treatments had the highest ratio of villus height to the crypt depth in jejunum and the lowest level of mash treatment was observed. The results showed that the high ratio of villus height to the crypt depth in jejunum resulting from the use of pellet and pellet+mash ration due to production index was improved. The consumption of mash and pellet+mash treatments in the first three weeks reduced ascites significantly and increased with the prolonged feeding period of the pellet diet. The pellet+mash and all-flour treatments had the lowest amount of moisture content and nitrogen content, and as a result, the microbial count of litter was lower than that of pellet treatment. The pellet+mash treatment had the lowest index of ascites (32.62%) and less hematocrit (36%). The final result was that the use of pellet+mash treatment had the highest production index and the most suitable litter quality and the lowest ascites and microbial count compared to the full pellet diet in broiler chickens.
    Keywords: Pellet, mash feed, production, intestine morphology, ascites, broiler}
نکته
  • نتایج بر اساس تاریخ انتشار مرتب شده‌اند.
  • کلیدواژه مورد نظر شما تنها در فیلد کلیدواژگان مقالات جستجو شده‌است. به منظور حذف نتایج غیر مرتبط، جستجو تنها در مقالات مجلاتی انجام شده که با مجله ماخذ هم موضوع هستند.
  • در صورتی که می‌خواهید جستجو را در همه موضوعات و با شرایط دیگر تکرار کنید به صفحه جستجوی پیشرفته مجلات مراجعه کنید.
درخواست پشتیبانی - گزارش اشکال