فون کنه ای گوسفند و بز در برخی مناطق حومه استان مازندران، ایران

کنه ها بندپایان خونخوار اجباری هستند، که قادر به انتقال اجرام بیماریزای مهمی می باشند.
توزیع فراوانی و تنوع فون کنه ای شمال ایران آخرین بار در سال 2007 مطالعه شده است. استان مازندران دارای آب و هوایی مرطوب است که شرایط را برای دامپروری و از جمله پرورش گوسفند مساعد می سازد. با توجه به آب و هوای مرطوب امکان آلودگی به کنه زیاد است. هدف از انجام این مطالعه تعیین فون کنه ای گوسفند و بز در حومه استان مازندران در سال 91بود.
در طی 7 ماه اول سال 91 پس از بازرسی کل بدن گوسفندان و بزها در 23 نقطه استان مازندران، 1190 نمونه کنه جمع آوری گردید. کنه های نر بالغ با استفاده از کلیدهای تشخیص معتبر مورد شناسایی جنس و گونه قرار گرفت.
کنه های شناسایی شده در 6 جنس و 11 گونه قرار گرفتند، که شامل ری پی سفالوس تورانیکوس (47)%، ری پی سفالوس بورسا (6/24)%، همافیزالیس پونکتاتا (16/17)%، ری پی سفالوس سنگوئینوس (4)%، همافیزالیس کونسینا (3)%، همافیزالیس پاروا (1)%، هیالوما مارژیناتوم (1)%، هیالوما آناتولیکوم (6/0)%، درماسنتور مارژیناتوس (6/0)%، ایکسودس ریسینوس (5/0)%، بوافیلوس (ری پی سفالوس) آنولاتوس (3/0)% بودند. ری پی سفالوس تورانیکوس فراوان ترین کنه بین گونه های شناسایی شده بود.
نتیجه گیری نهایی: با توجه به تغییرات شرایط آب و هوایی، پایش منظم الگوی فراوانی کنه ها اهمیت زیادی در کنترل کنه ها و بیماری های منتقله توسط آنها دارد.