مقایسه پیامدهای نوزادی در دو روش استفاده مداوم و منقطع از گاز انتونوکس طی زایمان عوارض نوزادی با انتونکس مداوم

انتونوکس عموما به روش منقطع مورد استفاده قرار می گیرد؛در حالی که به نظر می رسد کاربرد روش مداوم آسان تر و با بی دردی بیشتری همراه است. از آن جا که در مورد عوارض احتمالی این روش نتایج ضد و نقیضی وجود دارد، برآن شدیم بااین پژوهش اثر دو روش را بر پیامدهای نوزادی مقایسه کنیم.
مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که بر روی 100 زن باردار بستری در بیمارستان شهیدان مبینی سبزوار در سال 1392 انجام شد. 50 نفر انتونکس منقطع و50 نفر مداوم گرفتند. ابزار پژوهش شامل فرم مصاحبه، معاینه و فرم ثبت اطلاعات از پرونده زائوو نوزاد بود. تجزیه وتحلیل آماری توسط نرم افزار اس.پی.اس.اس نسخه 17 و با آزمون های آماری تی و مجذور کای و سطح معنی داری p<0.05 انجام گرفت.
در هر دو گروه صدای قلب جنین مطلوب بود. اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه در نمره آپگار دقیقه اول وجود نداشت (0/3=p) و در دقیقه پنجم نمره آپگار تمام نوزادان 10بود. نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه نوزادان و نیاز به احیا در هیچ کدام از گروه ها مشاهده نشد. میزان مکونیال شدن نوزاد در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. (0/8=p) رضایتمندی مادران در گروه مداوم به طور معنی داری بالاتر از گروه منقطع بود. (0/001>p).
از آن جایی که روش مداوم اثر سوئی برنوزاد نداشت ونسبت به روش منقطع با رضایتمندی بیشتری برای مادران همراه بود، با انجام مطالعات بیشتر مادران را در انتخاب شیوه استفاده از انتونوکس می توان آزاد گذاشت.