مقایسه اثر مهارکنندگی و ضدباکتریایی عصاره ی آبی و اتانولی کرفس کوهی (Kelussia odoratissima)بر تعدادی از باکتری های بیماری زا در شرایط آزمایشگاهی

امروزه افزایش استفاده از آنتی بیوتیک ها و یا عدم رعایت دوز توصیه شده توسط بیماران، منجر به گسترش مقاومت باکتریایی به آنتی بیوتیک ها گردیده است. این امر منجر به افزایش تمایل به استفاده از ترکیبات جدید آنتی میکروبی موثرتر و بدون سمیت، همچون گیاهان دارویی شده است. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثرات ضدباکتریایی عصاره های آبی و اتانولی برگ کرفس کوهی در برخی از باکتری های بیماری زا می باشد.
در این مطالعه آزمایشگاهی، فعالیت ضدباکتریایی عصاره های آبی و اتانولی برگ گیاه کرفس کوهی با استفاده از روش تمام ظرف و روش انتشار در آگار به کمک دیسک بررسی شد. حداقل غلظت مهارکنندگی (Minimum Inhibitory Concentration; MIC) و حداقل غلظت کشندگی(Minimum Bactericidal Concentration; MBC) نیز به روش رقت لوله ای تعیین گردید. تجزیه و تحلیل نتایج با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه (One-way ANOVA)انجام شد.
MIC عصاره های آبی و اتانولی برای استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس پیوژنز به ترتیب 32 و 16 میلی گرم بر میلی لیتر و برای سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر بود. همچنین، MBC عصاره های آبی و اتانولی نیز در خصوص استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس و استرپتوکوکوس پیوژنز به ترتیب 64 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر و برای سودوموناس آئروژینوزا به ترتیب برابر 128و 64 میلی گرم بر میلی لیتر بود. نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نیز نشان داد با افزایش غلظت عصاره های آبی و اتانولی، قطر هاله بازدارندگی به طور معنی داری افزایش می یابد.
نتایج نشان داد عصاره اتانولی برگ کرفس کوهی در مقایسه با عصاره آبی در شرایط آزمایشگاهی اثر بازدارندگی بیشتری بر سویه های مورد مطالعه دارد.