شیوع افسردگی در پرستاران اتاق عمل و بخش مراقبت های ویژه

افسردگی یکی از اختلالات شایع روانپزشکی است که شیوع آن در پرسنل بخش مراقبت های ویژه بیش از سایر بخش هاست. هدف از مطالعه حاضر تعیین شیوع افسردگی در پرستاران اتاق عمل و بخش های ویژه بیمارستان های آموزشی شهر ایلام است.
روش پژوهش: در این پژوهش مقطعی 60 نفر از پرستاران شاغل در بخش های ویژه و اتاق عمل بیمارستان های آموزشی شهر ایلام در سال 1391، با روش سرشماری، مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد افسردگی بک صورت گرفت. این پرسشنامه 21 سوال دارد و هر فرد می تواند نمره ای بین 0 تا 63 را کسب کند. داده های گردآوری شده با نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون های پارامتری و ناپارامتری تجزیه و تحلیل شد.
میانگین سنی پرستاران مورد مطالعه 8/35 ± 31/86 سال بود. نیمی از آنان (50 درصد) متاهل و 52/1 درصد مرد بودند. 10/4 درصد سیگار استعمال و 29/2 درصد به طور منظم ورزش می کردند. میانگین نمره افسردگی 33.6±8.0 بود. بر اساس پرسشنامه بک 20/3 درصد افسردگی شدید داشتند. افسردگی در جنس مونث، افراد مجرد، سیگاری، افرادی که ورزش نمی کردند و پرسنل بیهوشی بیشتر بود اما این اختلاف از لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0.05). با افزایش سن نمره افسردگی کاهش می یافت اما این همبستگی معنی دار نبود.
شیوع افسردگی در پرستاران مورد مطالعه بیشتر از سایر مطالعات انجام شده بود. کاهش ساعت کاری پرستاران، برگزاری دوره های آموزشی برای ارتقاء سبک زندگی و همچنین برگزاری دوره های مشاوره گروه درمانی در بیمارستان ها پیشنهاد می شود.