اهمیت مقاومت های دارویی در بیوفیلم کاندیدایی

بیماری های تهاجمی و سیستمیک ایجاد شده بوسیله گونه های کاندیدا در میزبان های مستعد علی رغم درمان دارویی و جراحی از میزان مرگ و میر بالایی برخوردار می باشند. کاندیدیازیس یکی از بیماری های تهدید کننده حیات می باشد که تشخیص سریع و بموقع و شناسایی عوامل ایجاد کننده به همراه درمان دقیق می تواند از بروز موارد مرگ و میر بکاهد. بیوفیلم در واقع به معنای اتصال، تجمع و تراکم پیچیده ارگانیسم ها بر روی سطوح مختلف خصوصا سطوح پلیمریک است. با توجه به این که گونه های کاندیدایی ایجاد کننده بیوفیلم از حساسیت کمتری نسبت به داروهای ضد قارچی بجز اکینوکاندین ها و فرم لیپیدی آمفوتریسین B نشان می دهند، بنابراین درمان این نوع عفونت های ایجاد شده در حال حاضر بایستی بوسیله داروهای ضد قارچی دیگری با اثرات ضد قارچی بالا و سایتوتوکسیسیتی کمی صورت گیرد. مکانیسم های مقاومت نظیر موتاسیون در هدف، کاهش نفوذپذیری سلول، پمپ های انتشاری و تغییر آنزیم ها بنظر می رسد که دلیل اصلی کاهش حساسیت ضدمیکروبی در بیوفیلم باشد. لذا مروری بر مقاومت های دارویی و مکانیسم های مقاومت در بیوفیلم های کاندیدیایی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد.