دادرسی موازی در دعاوی بین المللی

در یک رابطه بین المللی که عناصر مختلف رابطه حقوقی در کشورهای مختلف پراکنده اند، طرح دعاوی متعدد با یک موضوع واحد نزد دادگاه های کشورهای مختلف کاملا محتمل به نظر می رسد. هریک از طرفین با انگیزه های گوناگون در پی دادخواهی در دادگاهی است که منافعش را بهتر تامین می کند. اما انجام دادرسی های موازی با موضوع واحد هزینه های سنگینی را بر اصحاب دعوی و سیستم های قضایی تحمیل می کند و مانعی برای شناسایی آرای خارجی ایجاد می نماید. اختلاف عمیق نظام های حقوقی و ارتباط مستقیم مسئله صلاحیت با حق حاکمیت دولت ها مانع ایجاد راه حل یکنواخت و جهان شمول برای حل و فصل معضل دادرسی موازی شده است؛ به طوری که بسیاری از معاهدات و قوانین مدل صرفا به تلفیق ناقص و ایجاد نوعی سازش میان قواعد نظام های بزرگ حقوقی اکتفا کرده اند.