بررسی نتایج 35 مورد عمل جداشدگی شبکیه با روش رتینوپکسی پنوماتیک

در درمان پارگی های شبکیه، روش جدید جایگزین برای باکلینگ اسکلرا (SB) روشی است به نام رتینوپکسی پنوماتیک (PR) که در سال 1986 معرفی شده است. هدف از بررسی حاضر، گزارش نتایج حاصل از عمل 35 مورد جدا شدگی شبکیه با روش PR و مقایسه آنها با نتایج عمل SB است.
بیماران طی سالهای 72-1371 از مراجعه کنندگان به بیمارستان نیکوکاری چشم تبریز انتخاب شدند. پس از آماده سازی بیماران برای عمل، از گاز C3F8 به مقدار 0.3 میلی لیتر برای هر بیمار استفاده شد و یک روز پس از عمل در اطراف جداشدگی با استفاده از لیزر آرگون، اسکارکوریورتین ایجاد گردید. به بیماران عمل شده در پایان هفته دوم اجازه فعالیت روزانه داده شده و بیماران به طور متوسط 11 ماه پیگیری شدند.
نتایج به دست آمده، نشان می دهند که میزان موفقیت آناتومیک اولین PR حدود 76 درصد است که با عمل مجدد به 83 درصد افزایش می یابد. علت عمده عدم موفقیت، جداشدگی جدید یا فراموش شده (3 مورد) بود و در 3 مورد PVR ویترورتینوپاتی پرولیفراتیو) مشاهده گردید که 2 مورد آن در بیماران آفاکیک بود. در 60 درصد موارد، اصلاح دید در حد بهتر از 20.50 حاصل شد. عوارض ضمن عمل و بعد از عمل، محدود به افزایش فشار داخل چشمی، خونریزی ویتره [زجاجیه] (8 درصد موارد) و تجمع گاز در زیر ملتحمه (11 درصد موارد) بودند.
به طور کلی می توان گفت که این روش نسبتا موثرتر و کم عارضه تر است، نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارد و در صورت عدم موفقیت عمل، شانس استفاده از SB برای بیماران باقی می ماند.