بررسی تاثیر لپتین بر بلوغ، لقاح و تکوین رویانی تخمک های نابالغ موش در شرایط آزمایشگاهی

هدف این مطالعه بررسی تاثیر لپتین بر میزان بلوغ، لقاح و تکوین رویانی تخمک های نابالغ موش در شرایط آزمایشگاهی بود.
تخمک های نا بالغ موش (GV) از موش های ماده NMRI جدا شده و به طور تصادفی درگروه های: کنترل (لپتین 0 نانوگرم بر میلی لیتر)، اول (لپتین 10 نانوگرم بر میلی لیتر)، دوم (لپتین50 نانوگرم بر میلی لیتر) و سوم (لپتین100 نانوگرم بر میلی لیتر (قرارداده شدند. 24 ساعت بعد تخمک های بالغ شده (MII) شناسایی و با اسپرم انکوبه شده لقاح داده شدند. تکوین رویانی هر 24 ساعت با استفاده از میکروسکوپ معکوس مورد بررسی قرارگرفت.
از مجموع تخمک های GV جدا شده 1/53 درصد در گروه کنترل 2/56 درصد در گروه اول، 4/42 درصددر گروه دوم و3/38 درصد در گروه سوم به مرحله متافاز II رسیدند. میزان GVBD، 27/31 درصد در گروه اول، 63/40 درصددر گروه دوم و39/36 درصد در گروه سوم بود که در مقایسه با گروه کنترل 05/22 درصد تفاوت معنی داری داشت (05/0P<). غلظت فیزیولوژیک لپتین (10 نانوگرم بر میلی لیتر) میزان MII را در مقایسه با غلظت های بالاتر لپتین به صورت معنی داری افزایش داد. درحالی که میزان وقوع GVBD در غلظت های بالای لپتین بیشتر از غلظت فیزیولوژیک لپتین بود.
تفاوت معنی داری در میزان تاثیر غلظت های مختلف لپتین بر مراحل مختلف تکوین رویانی بعد از IVF در بین گروه های تیمار در مقایسه با گروه کنترل مشاهده نگردید.