معیارهای توزیع عادلانه منابع طبیعی تجدیدناپذیر در نظام اقتصادی اسلام

یکی از مهم ترین مسائل مطرح در توزیع منابع طبیعی در جهت توسعه کشور، مسئله عدالت اقتصادی است؛ زیرا توسعه پایدار اتفاق نمی افتد مگر اینکه عدالت درون نسلی و بین نسلی در جامعه جاری شود.
در این اثنا با توجه به اینکه تعریف واحدی از عدالت اقتصادی در توزیع منابع طبیعی وجود ندارد و اکثر اندیشه وران فقط به یک بعد از عدالت، یعنی یا عدالت درون نسلی یا عدالت بین نسلی پرداخته اند و نگاه جامع به هر دو بعد عدالت مغفول واقع شده است؛ بنابراین در تحقیق پیش رو به منظور تبیین نظریه جامع عدالت اقتصادی و ارائه سازوکار کامل در جهت توزیع عادلانه منابع طبیعی با استفاده از روش های کتابخانه ای و استنباطی ابتدا نظریه های اندیشه وران غربی و مسلمان درباره معیارهای تحقق عدالت درون نسلی و بین نسلی مرور شده، سپس با تحلیل نظرهای اندیشه وران گوناگون و تطابق آنها با دین اسلام، تمام نظرها در چارچوبی جدید جمع بندی شده و نظریه عدالت در این باره تبیین شده است.
نتیجه های تحقیق نشان می دهد که معیارهای برقراری عدالت طی مرحله های گوناگون با توجه به وضعیت اقتصادی گوناگون مشخص می شود و به ترتیب اولویت، چهار اصل در برقراری عدالت اقتصادی در توزیع منابع طبیعی قابل فرض است و می توان سازوکار توزیع منابع طبیعی را در این اصول خلاصه کرد.