بررسی وضعیت جو ایمنی بیمار از دیدگاه پرستاران در راستای اجرای نظام حاکمیت بالینی

امروزه مقوله ایمنی بیمار از اهمیت قابل ملاحظه ای در مراقبت های بالینی برخوردار گشته است. جو ایمنی به درک افراد از ایمنی که انگیزه افراد را برای انجام کارها به صورت ایمن و بروز رفتار های ایمن تحت تاثیر قرار می دهد، اشاره دارد. این مطالعه با هدف تعیین وضعیت جو ایمنی بیمار در دو بیمارستان انجام شد. در این مطالعه توصیفی - تحلیلی 200 نفر از پرسنل دو بیمارستان بزرگ دانشگاه علوم پزشکی تهران(بیمارستان های امام خمینی(ره) و شریعتی) به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات 2 پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه جو ایمنی بیمار kudo بود.اعتبار پرسشنامه به روش اعتبار محتوا و پایایی ان نیز با استفاده از آلفای کرونباخ827/0 براورد شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از ویرایش 18 نرم افزارSPSS و از آمار توصیفی مانند فراوانی و درصد و همچنین برای مقایسه میانگین ها از آزمون من – ویتنی و کروسکال والیس استفاده شد.
میانگین سنی افراد شرکت کننده در این مطالعه 48/32(7) سال بود. میانگین سابقه کاری53/6(57/4) سال بود. با استفاده از آزمون من ویتنی در بین زنان و مردان تفاوت معناداری در میانگین ابعاد جو ایمنی بیمار به جز در بعد کاهش خستگی(007/0=P) دیده نشد. همچنین بین دو بیمارستان تفاوت معناداری در میانگین ابعاد جو ایمنی بیمار به جز در شرایط پرستاری(025/0=P) دیده نشد. با استفاده از آزمون کروسکال والیس تفاوت معناداری در میانگین ابعاد جو ایمنی بیمار به جز در بعد کاهش خستگی (042/0=P) در بین بخش های مختلف دیده نشد. جو ایمنی بیمار در دو بیمارستان مورد مطالعه در وضعیت مطلوبی قرار ندارد. مدیران باید درصدد بهبود شرایط مربوط به پرستار گردند تا بتوانند ایمنی بیمار را ارتقا بخشند.