فراوانی لیشمانیازیس جلدی در افراد مراجعه کننده به مرکزبهداشت ورامین و مطالعه پشه خاکی های شهرستان ورامین طی سال های 92-1391

تعداد مبتلایان لیشمانیازیس در خیلی از نقاط کشور از جمله شهرستان ورامین رو به افزایش است. این تحقیق به منظور بررسی وضعیت بیماری در افراد مراجعه کننده به مرکز بهداشت شهرستان ورامین و نیز بررسی پشه خاکی های این شهرستان طی سالهای 92-1391 صورت گرفت.
در این مطالعه مقطعی پس از ثبت مشخصات، اسمیر تهیه شده از زخم افراد رنگ آمیزی شده و به روش مسقیم میکروسکوپی مورد بررسی قرار می گرفت. پشه خاکی ها، با استفاده از روش های مختلف در مناطق تحت بررسی جمع آوری شده و پشه خاکی های ماده پس از مونته شدن، با کلید های معتبر، تعیین گونه می گردیدند.
از مجموع 88 نفر مراجعه کننده، 50 نفر با روش مستقیم، از نظر آلودگی لیشمانیایی مثبت تشخیص داده شدند. بین میزان ابتلا به بیماری و جنسیت افراد، اختلاف معنی دار مشاهده گردید و بیشترین میزان زخم (64%) در مردان رویت شد. زخم ها بیشتر در گروه سنی 39-25 سال مشاهده شد. اغلب بیماران (76%) دارای یک زخم روی بدنشان بوده و بیشتر زخم ها نیز در دست و پا مشاهده گردید. نیمی از بیماران سابقه مسافرت به مناطق اندمیک را داشتند. در این مطالعه حدود 2500 پشه خاکی جمع آوری شده که 1100 نمونه پشه خاکی ماده می باشند. گونه های متعلق به جنس Sergentomyia spp و نیز گونه Ph. papatasi در بین نمونه های جمع آوری شده از مناطق تحت مطالعه به ترتیب با 90/65% و 20/33%، گونه ی غالب تشخیص داده شدند. دیگر گونه ها شاملPh. caucasicus group، Ph. sergenti و Ph. alexandri بودند.
با توجه به نتایج این تحقیق و شرایط شهرستان ورامین (وجود فعالیت های کشاورزی، دامداری و مهاجر پذیر بودن منطقه) لیشمانیازیس جلدی می تواند به عنوان معضل بهداشتی مطرح شود و باید برنامه ریزی جهت کنترل بیماری مد نظر قرار گیرد. تحقیقات بیشتر در خصوص سایر جنبه های اپیدمیولوژیک بیماری در منطقه الزامی است.