اثربخشی روان درمانگری تحلیل ارتباط متقابل بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب تعمیم یافته

اختلال اضطراب تعمیم یافته، یکی از اختلالات شایع روانپزشکی می باشد. گرچه به نظر می رسد روان درمانگری تحلیل ارتباط متقابل نقش قابل توجهی در کاهش علائم اضطراب دارد، اما مطالعات چندانی در مورد اثربخشی این روش درمانی در کاهش علائم اختلال اضطراب تعمیم یافته انجام نگرفته است.
بنابراین با توجه به اهمیت این مسئله تحقیق حاضر درصدد برآمدهاست تا تاثیر روان درمانی تحلیل رفتار متقابل را بر کاهش نشانه های اختلال اضطراب تعمیم یافته (GAD) بانوان شهرستان ارومیه موردمطالعه قرار دهد.
روش تحقیق: این طرح از نوع مطالعه نیمه آزمایشی پیش- پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جهت دستیابی به اهداف پژوهش، از بین کلیه بیمارانی که در طی بهار و تابستان 1393 به مرکز مشاوره و مطب روانپزشکی مراجعه و تشخیص اختلال اضطراب تعمیم یافته دریافت کرده بودند، 20 بانو با استفاده از نمونه های در دسترس انتخاب شدند و به شیوه کاملا تصادفی در گروه های آزمایشی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) قرار گرفتند. سپس هردو گروه و به پرسشنامه اختلال اضطراب تعمیم یافته پاسخ دادند. گروه آزمایش به مدت 8 تا 12 جلسه روان درمانگری تحلیل ارتباط متقابل را تجربه کردند. ولی گروه کنترل در لیست انتظار باقی ماندند. بعد از اتمام جلسات مداخله ای پرسشنامه اختلال اضطراب تعمیم یافته برای هر دو گروه مجددا اجرا شد.
داده های پژوهش به کمک آزمون های توصیفی و استنباطی ازجمله میانگین، انحراف استاندارد، آلفای کرانباخ، تی برای گروه های مستقل و تحلیل کواریانس تحلیل گردیدند.
نتایج تحلیل آزمون تی و تحلیل کواریانس نشان داد، بین گروه آزمایش و کنترل در میزان کاهش نشانه های اضطراب تعمیم یافته تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0>P).
یافته های مطالعه حاضر نشان داد که روان درمانی تحلیل رفتار متقابل بر کاهش نشانه های اضطراب تعمیم یافته بانوان موثر می باشد.