بررسی میزان آگاهی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه از مراقبت های مبتنی بر شواهد در پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور

پنومونی ناشی از ونتیلاتور دومین عفونت شایع بیمارستانی و شایعترین عفونت در بیماران تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش های مراقبت ویژه است که با مرگ و میر قابل توجهی همراه است. با توجه به اهمیت پیشگیری از بروز پنومونی در بیماران تحت تهویه مکانیکی، این مطالعه با هدف تعیین میزان آگاهی پرستاران شاغل در بخشهای مراقبت ویژه از مراقبت های مبتنی بر شواهد در پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور انجام گردید.
این مطالعه ی توصیفی مقطعی بر روی 120 پرستار شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستانهای آموزشی شهرهای آمل و ساری در سال 1392 انجام گرفت. در این مطالعه از پرسشنامه ی سه قسمتی که قسمت اول شامل مشخصات دموگرافیک، قسمت دوم شامل سوالات چندگزینه ای در مورد آگاهی پرستاران از مراقبت های مبتنی بر شواهد در پیشگیری از پنومونی ناشی از ونتیلاتور و قسمت سوم سوالاتی در مورد اجرا شدن و موانع اجرای اقدامات مبتنی بر شواهد در پیشگیری از پنومونی بود. داده ها با استفاده از روش های آماری توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، آنووا و رگرسیون خطی چند متغیره به کمک نرم افزار SPSS نسخه 20 آنالیز شدند.
نتایج نشان داد که کمترین میزان آگاهی پرستاران (5/ 0 درصد) در ارتباط با استفاده از لوله تراشه با لومن مخصوص جهت ساکشن ترشحات ساب گلوتیک و بیشترین نمره آگاهی پرستاران (5/ 92 درصد) در ارتباط با پوزیشن مناسب جهت کاهش خطر بروز پنومونی ناشی از ونتیلاتور در بیماران تحت تهویه مکانیکی بود. در مورد انجام اقدامات مبتنی بر شواهد صورت گرفته در پیش گیری از بروز پنومونی، 5/ 57% از پرستاران بیان نمودند که برخی از این اقدامات را به صورت روتین انجام می دهند.
با توجه به میزان آگاهی نسبتا پایین پرستاران در مورد مراقبت های مبتنی بر شواهد در پیشگیری از بروز پنومونی ناشی از ونتیلاتور و نقش مهم پرستاران در این زمینه، با تخصیص منابع و آموزش پرستاران در زمینه مراقبت های مبتنی بر شواهد و در نتیجه تغییر در شیوه های مراقبت از بیماران تحت تهویه مکانیکی، میتوان گام مهمی در پیشگیری از بروز پنومونی و پیامدهای ناشی آن در این بیماران برداشت.