شناسایی پیامدهای عضویت در تعاونی های آب بران (مورد مطالعه: دشت لیشتر در شهرستان گچساران)

تشکل های آب بران راهبرد اصلی مدیریت منابع آب شناخته می شود و کشورهای مختلف به انتقال مدیریت آبیاری به این تشکل ها توجه کرده اند. هدف این مطالعه شناسایی و تحلیل پیامدهای عضویت در تعاونی های آب بران در شبکه های آبیاری لیشتر و خیرآباد شهرستان گچساران بود. تحقیق حاضر از نوع توصیفی است که به روش پیمایشی انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر را کشاورزان بهره بردار از شبکه های آبیاری و زهکشی لیشتر و خیرآباد شهرستان گچساران در استان کهگیلویه و بویراحمد تشکیل می دهند (572= N). حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان 219 نفر برآورد شد. نمونه ها با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب انتخاب شدند. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه بود که روایی آن به تایید استادان گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس و گروه مدیریت توسعه روستایی دانشگاه یاسوج رسید. پایایی پرسشنامه در مرحله پیش آزمون و محاسبه آلفای کرونباخ 86/0 به دست آمد. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS 19 تحلیل شدند. با توجه به نتایج تحلیل عاملی، افزایش اطلاعات و ارتباطات کشاورزان، کاهش هزینه های کشاورزان، افزایش تولید محصول و مدیریت بهینه منابع آب، تقویت سرمایه اجتماعی و کاهش هزینه های دولت، پیامدهای مثبت و ایجاد تضاد بین کشاورزان پیامد منفی تشکیل این تعاونی هاست. با توجه به یافته های تحقیق، پیشنهاد هایی برای تسهیل توسعه و تشکیل تعاونی های آب بران ارائه می شود.