اثر ویتامین E خوراکی بر زخم معده ناشی از آسپرین از راه خوراکی و تزریقی در موش رت

زخم پپتیک بیماری با شیوع بالا در دنیا می باشد و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) مسئول ایجاد 25-15 درصد زخم های معده می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر ویتامین E خوراکی بر زخم معده ناشی از آسپرین از راه خوراکی و تزریقی در موش رت انجام شد.
مطالعه به صورت مداخله ای (آزمایشگاهی) روی 30 سر موش صحرایی نر (رت) با وزن 20±200 انجام گردید که به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند شامل گروه کنترل، گروه دریافت کننده mg/kg 200 آسپرین خوراکی، گروه دریافت کننده mg/kg 200 آسپرین تزریقی، گروه دریافت کننده ویتامین E با دوز mg/kg 100 نیم ساعت قبل از دریافت آسپرین خوراکی و گروه دریافت کننده ویتامین E با دوز mg/kg 100 نیم ساعت قبل از دریافت آسپرین تزریقی بودند. عدد J. Score حاصله به صورت S.E.M ± J. Score گزارش شد و مقایسه بین داده ها با استفاده از آزمون t استودنت و ANOVA صورت گرفت و P < 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.
ازلحاظ میزان زخم زایی، J. Score زخم های حاصل از تجویز آسپیرین تزریقی شدیدتر و بالاتر بود (5/ 0±83/ 18)، در رتبه بعدی J. Score زخم های حاصل از تجویز آسپیرین خوراکی (6/ 0±1/ 16)، پس ازآن J. Score ویتامین E + آسپیرین تزریقی با (3/ 0±6/ 8) و J. Score گروه ویتامین E + آسپیرین خوراکی با (4/ 0±3/ 7) کمترین میزان بود.
کاهش معنی داری در کاهش زخم زایی آسپیرین در گروه هایی که قبل تزریق آسپیرین، ویتامین E به صورت خوراکی به موش ها داده شده بود، مشاهده شد (P < 0.05).