ارزیابی اثر همزمان پروژسترون و ویتامین ث بر اضطراب در موش های صحرایی نر

اضطراب با شیوع متفاوتی در زنان و مردان گزارش شده است. این مسئله بیانگر تاثیر هورمون جنسی بر اضطراب می باشد. از طرفی در بروز اضطراب، استرس اکسیداتیو نیز بی تاثیر نیست. از آنجایی که گزارش های متناقضی در مورد اثر پروژسترون بر اضطراب وجود دارد، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات اضطراب زایی یا اضطراب زدایی دوزهای مختلف پروژسترون در حضور یا عدم حضور ویتامین ث بود.
در این مطالعه تجربی از 63 سر رت نر در 9 گروه: سالین، 1 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن)حلال ویتامین ث)، شاهد، 1 میلی لیتر بر کیلوگرم وزن بدن (روغن کنجد حلال پروژسترون)، 3 گروه پروژسترون با دوزهای (30، 10، 5 میلی گرم/کیلو گرم)، گروه ویتامین ث (80 میلی گرم/کیلو گرم)، 3 گروه پروژسترون با دوز مختلف همراه با ویتامین ث استفاده شد. زمان تزریق 5 روز بود. متغیرهای اضطراب در مدل رفتاری ماز مرتفع به علاوه شکل در روزهای اول و پنجم بررسی شد. داده ها با آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد.
پروژسترون در دوز 5 میلی گرم باعث ایجاد اضطراب شد(05/ 0>p). در حالی که در دو دوز (30 و10 میلی گرم) خاصیت ضد اضطرابی نشان داد(p <0.05). ویتامین ث به تنهایی و همراه با 3 دوز پروژسترون سبب کاهش اضطراب گردید(p <0.05).
به نظر می رسد پروژسترون در دوز پایین اضطراب زا و در دوزهای بالا ضد اضطراب است. ویتامین ث به عنوان یک آنتی اکسیدان سبب بهبود اثرات ضد اضطرابی پروژسترون به ویژه در دوزهای بالا می شود.