مقایسه منزلت های هویت بین فردی زنان و مردان متاهل با توجه به وضعیت طلاق عاطفی

شکل گیری هویت و نقش آن در برقراری روابط صمیمانه در ازدواج از اهمیت ویژه برخوردار بوده و نیازمند مطالعه و تحقیق است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای منزلت های هویت بین فردی متاهلین دارای و بدون نشانگان طلاق عاطفی ساکن شهر قزوین صورت گرفته است. پژوهش از نوع توصیفی و علی- مقایسه ای است. روش نمونه گیری، خوشه ایدومرحله ای است. بدین منظور 200 زن و مرد متاهلی که نزدیک به پنج سال از ازدواج آن ها گذشته است، به طور تصادفی از پنج منطقه از شهر قزوین انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، آزمون عینی گسترش یافته ی منزلت های هویت من (EOM-EIS2)، و مقیاس طلاق عاطفی گاتمن مورد استفاده قرار گرفت. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیری نشان داد بین دو گروه زنان و مردان در منزلت های هویتی بین فردی تفاوت معناداری وجود ندارد، اما بین منزلت های هویت افراد با توجه به وضعیت طلاق عاطفی تفاوت معناداری مشاهده شد. تحلیل واریانس داده ها حاکی از تفاوت معنادار بین دو گروه دارای و بدون نشانگان طلاق عاطفی در منزلت های هویتی سردرگم و بحران زده بود، بدین معنی که گروه دارای نشانگان طلاق عاطفی در دو منزلت هویتی یادشده، نمرات بیش-تری کسب نمودند. همسرانی که در هویت ارتباطی بین فردی سردرگم هستند، بیش تر دارای نشانگان طلاق عاطفی هستند. لذا توجه افراد به همسانی در هویت، به عنوان یکی از ملاک های همسرگزینی، می تواند زمینه ساز زناشویی موفق در زندگی مشترک آینده آن ها قلمداد شود.