نقش سلامت خانواده و سبک های دلبستگی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان

باورهای فراگیران در مورد توانایی های خود در فرآیند تحصیل در قالب خودکارآمدی تحصیلی تعریف می شود که تحقق آن متاثر از عوامل مختلفی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش متغیرهای سلامت خانواده و سبک های دلبستگی در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی انجام شد.
ابزار و این پژوهش توصیفی- مقطعی با طرح همبستگی در جامعه دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 94-1393 انجام شد و 335 دانشجو به روش تصادفی خوشه ایانتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس خانواده اصلی هاوشتات و همکاران، پرسش نامه سبک های دلبستگی بزرگسالان هازان و شیور و پرسش نامه خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان اون و فرامن استفاده شد. تحلیل داده ها با کمک نرم افزار SPSS 22 و با استفاده از آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندمتغیره به روش گام به گام انجام شد.
خودکارآمدی تحصیلی با متغیرهای سلامت خانواده (274 /0=r) و سبک دلبستگی ایمن (336 /0=r) همبستگی مثبت و معنی دار و با متغیرهای سبک دلبستگی اجتنابی (413 /0-=r) و سبک دلبستگی اضطرابی (402 /0-=r) همبستگی منفی و معنی دار داشت (01 /0p<). متغیرهای پیش بین سبک دلبستگی اجتنابی (828 /4-=t؛ 0001 /0=p)، سبک دلبستگی ایمن (108 /5=t؛ 0001 /0=p)، سبک دلبستگی اضطرابی (217 /3-=t؛ 001 /0=p) و سلامت خانواده (061 /3=t؛ 002 /0=p)، 0/3 از واریانس خودکارآمدی تحصیلی در دانشجویان را تبیین کردند و به ترتیب در پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی نقش بیشتری داشتند.
سلامت خانواده و سبک دلبستگی ایمن باعث افزایش باور خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان و سبک های دلبستگی اجتنابی و اضطرابی باعث کاهش باورهای خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان هستند.