اثر داروی بوسپیرون هیدروکلراید بر میزان سرمی انسولین،گلوکز و لیپیدهای خون در موش های صحرایی نر بالغ دیابتی شده

داروی بوسپیرون یک مهار کننده اختصاصی بازجدب سروتونین در درمان اختلالات اضطرابی بسیار موثر است و در مقایسه با بنزودیازپین ها وابستگی فیزیکی کمتری ایجاد می کند. هدف این تحقیق بررسی اثر داروی بوسپیرون بر میزان سرمی هورمون انسولین، گلوکز و لیپیدهای خون در موش های صحرایی بود.
در این مطالعه تجربی 35 سر موش های صحرایی نر بالغ، به 5 گروه 7 تایی تقسیم و در قالب گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد (تیمار حلال دارو) و تجربی بررسی گردیدند. گروه های تجربی و شاهد توسط داروی استرپتوزوسین دیابتی شدند. داروی بوسپیرون با مقادیر mg/kg 5 و10و15 و به گروه های تجربی به مدت 7 روز به صورت درون صفاقی تزریق گردید. در پایان با خون گیری از قلب حیوانات و تهیه سرم غلظت هورمون انسولین، گلوکز و لیپیدهای خون اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده با استفاده از آزمون های تجزیه واریانس یک طرفه و توکی ارزیابی شدند.
آنالیز داده ها نشان داد که مصرف بوسپیرون باعث افزایش معنادار انسولین در گروه های تجربی دریافت کننده مقدار حداکثر (در سطح 005/0=P)، متوسط و حداقل (در سطح 0005/0=P) و کاهش معنی دار گلوکز، در گروه های تجربی (در سطح 0005/0=P) می شود اما در میانگین غلظت پلاسمایی لیپیدها اختلاف معناداری نشان داده نشد.
بوسپریون احتمالا از طریق متابولیت فعال خود یا 1-(2-Pyrimidinyl)-piperazine و هم چنین مهارگیرنده های 5-HT1A و افزایش سروتونین، باعث تسهیل آزادسازی انسولین و کاهش گلوکز خون می شود.