بررسی ارتباط بین سلامت روان با حوادث شغلی، رفتار ایمن و متغیرهای جمعیت شناختی کارگران: مطالعه موردی در صنعت چاپ

سلامت جسمی و روانی کارگران یکی از فاکتورهای مهم موثر بر نحوه عملکرد شغلی آنان است. تعداد حوادث شغلی منجر به فوت نیز در کشور ما بالاست. ارزیابی و کنترل عوامل موثر در بروز حوادث و همچنین نحوه ارتباط آن با رفتار و سلامت روان افراد بسیار حیاتی است. این تحقیق با هدف بررسی ارتباط میان سلامت روان با رفتارهای ایمنی، حوادث شغلی و متغیرهای دموگرافیک در یک صنعت چاپ و نشر در یکی از استان های مرکزی ایران و در سال 1393 اجرا گردید.
مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی حاضر میان تمام پرسنل عملیاتی شرکت (98 نفر) صورت پذیرفت. ابزارهای مورد استفاده پرسش نامه محقق ساخته دموگرافیک، پرسش نامه سلامت GHQ28 به همراه چک لیست رفتاری و حوادث خود گزارش شده بوده اند. داده های حاصل با استفاده از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون، به کمک نرم افزار SPSS ویراست بیست مورد آنالیز قرار گرفتند.
پاسخ دهندگان همگی مذکر و با متوسط سن 79/41 و انحراف استاندارد 77/6 سال بودند که در گستره 5-0 دچار حادثه شده بودند. 75/80% از 800 رفتار مشاهده شده ایمن بود. میانگین نمره سلامت عمومی 38/50 (39/10±) بوده و تمام کارگران نمره ای بیش از نقطه برش (23) داشتند. ارتباط بین سلامت روان با رفتارهای ایمنی معنی دار نبود(05/0p>) و سطح معنی داری آن با حوادث نیز 08/0 گزارش گردید.
پرسنل به لحاظ سلامت روان در شرایط نامطلوب قرار دارند. هر چند شرایط از نظر حوادث و رفتارهای ناایمن در وضعیت هشدار نیست، اما می توان با به کارگیری مدل ABC (فعال کننده ها-رفتارها-پیامدها) رفتار کارکنان را بیش از پیش ارتقا بخشید و از تعداد حوادث کاست.