مفهوم شناسی هوش معنوی و کاربرد آن در سازمان پلیس

معناداری زندگی فردی و سازمانی کارکنان از برنامه های راهبردی سازمان ها محسوب می شود. معناداری در زندگی فقط به مفهوم زندگی نمی پردازد، بلکه نگرشی عمیق تر به آن دارد و زندگی را از تمامی ابعاد مورد بازنگری و مشاهده قرار می دهد. درک و آگاهی از معنای زندگی فقط از طریق هوش منطقی و عاطفی حاصل نمی شود و مستلزم استفاده از هوشی ورای دو هوش مزبور است که چنین هوشی، هوش معنوی نامیده می شود. این هوش نه فقط در حل مسایل پیچیده که در حل پیچیده ترین مسایل ارزشی و معنایی که حتی قوی ترین نرم افزارهای موجود قادر به حل آن نیستند، قابل استفاده است. هدف اصلی این نوشتار، شناساندن بیشتر هوش معنوی و بهره-برداری و استفاده هر چه بیشتر از آن در حل مسایل فردی، گروهی و سازمانی پلیس است؛ لذا نیاز به شناخت ساختار تشکیل دهنده و مولفه های این نوع از هوش به ضرورتی انکارناپذیر تبدیل شده است تا با تبیین هر چه بیشتر آن بتوان راه کارهای های عملی تر و کاربردی تر آن را در حل مسایل پیچیده به ویژه در مسایل سازمانی دریافت. با این اقدام ضمن آگاهی بخشی و تغییر نگرش مدیران در خصوص این موضوع می توان به ایجاد زمینه های فکری رشد و گسترش هوش معنوی در کارکنان دست یافت. بر این اساس با استفاده از روش تحقیق کتابخانه ای، نسبت به پاسخگویی به سوال اصلی «مولفه های اصلی هوش معنوی در ادبیات موجود کدامند و چگونه می توان هوش معنوی را در سازمان پلیس گسترش و کاربردی کرد؟» پاسخ داده شده است. در پایان مقاله پیشنهادهایی در پاسخگویی به سوال فوق ارایه شده است که می تواند مورد توجه مدیران سازمان قرار گیرد تا با به کار بستن آنها بتوان زمینه های موفقیت و افزایش کارامدی کارکنان سازمان پلیس را بیش ازپیش فراهم کرد.