بررسی تطبیقی دیدگاه قطب رازی و صدرالمتالهین شیرازی در باب ماهیت تصدیق

ارموی علم حصولی را به تصور مقید به ادراک ساده و تصدیق همراه با حکم تقسیم کرده که این نوع بیان سبب اختلاف نظر قطب رازی و ملاصدرا گشته است. قطب رازی تعریف ارموی را از جنبه های گوناگونی نقد کرده است ولی صدرا با استفاده از مبانی فلسفی، به انتقادهای رازی پاسخ داده است. پس از بررسی دو نظریه، از دستگاه فلسفی صدرا برمی آید که انعکاس صور ماهوی اشیا در ذهن و اذعان به نسبت حکمیه، تصدیق نامیده می شود؛ در حالی که رازی علم همراه با حکم را تصدیق دانسته است. در این گفتار با بررسی نقدهای رازی و پاسخ های صدرا نقاط قوت و ضعف دیدگاه رازی و ارتباط دو نگرش با هم آشکار خواهد شد. سرانجام نگارنده به این مسئله پرداخته است که ملاصدرا بر آن بوده که مشکلات درون سیستمی منطقی را به پشتوانه مبانی حکمی و فلسفی پاسخگو باشد که این نوع نگرش قابل تامل است.