بررسی میزان شیوع گونه های آفلاتوکسین زای آسپرژیلوس و باقیمانده آفلاتوکسین به روش الایزا در خوراک ماهی قزل آلای رنگین کمان در استان های تهران و آذربایجان غربی

در تحقیق حاضر تعداد 96 نمونه خوراک ماهی قزل آلای رنگین کمان، به روش تصادفی ساده و قشری، در طی دو فصل بهار و تابستان (پانزدهم هر ماه) سال 1386 با اهداف تعیین میزان شیوع گونه های آفلاتوکسین ساز آسپرژیلوس و باقیمانده آفلاتوکسین توتال در خوراک انبار شده مصرفی ماهیان در استخرهای پرورشی استان آذربایجان غربی بر حسب فصول (بهار و تابستان) به روش الایزا و بر حسبppb وهمچنین تعیین باقیمانده این سم در خوراک تولیدی ماهیان در کارخانجات تولیدی خوراک آبزیان استا نهای تهران و آذربایجان غربی بر حسب فصول و به روش فوق الذکر، جمع آوری شدند. به منظور بررسی میزان شیوع گونه های آسپرژیلوس ،براساس استاندارد 997 موسسه استاندارد ایران، اقدام شد. جهت تعیین میزان باقیمانده آفلاتوکسین از روش الایزا و بابهره گیری از کیت «آگراکوانت »شرکت«Romer lab.»استفاده شد.نتایج به دست آمده نشان داد که فقط 8/3 نمونه ها به قارچ آسپرژیلوس فلاووآلوده بوده و آ. پارازایتیکوس عملا جداسازی و مشاهده نگردید. بررسی ها نشان داد که میزان شیوع آ. فلاووس با فصل های نمونه برداری در سطح کمتر از 0.05 رابطه معنی داری ندارد و وجود و عدم وجود آن به تفکیک فصل و ماه یکسان می باشد. بررسی میانگین مقادیر آفلاتوکسین، نشان داد که مقادیر این عامل همگی پایین تر ازسطوح مورد پذیرش تعیین شده توسط کمیته مشترکWHO وFAO می باشند. از طرفی میانگین میزان باقیمانده آفلاتوکسین توتال در فصول بهار و تابستان در خوراک انباری مراکز مختلف پرورشی استان آذربایجان غربی و کارخانجات استان تهران، یکسان بوده و تفاوت معنی داری مشاهده نشد(p<0.05)ولی بین میزان باقیمانده آفلاتوکسین توتال کارخانه تولیدی استان آذربایجان غربی در فصول بهار و تابستان در سطح کمتر از 0.05 تفاوت معن یداری وجود دارد و میزان آن در بهار(8/6ppb) بیشتر از تابستان (6/1ppb) استنتایج کلی این آزمون بر حضور بسیار پایین غیرتاثیرگذار آسپرژیلوس فلاووس بر حضور مقادیر آفلاتوکسین توتال در خوراک ماهیان تاکید داشته و با توجه به پایینبودن مقادیر آفلاتوکسین کمتر از20ppb ،بر سلامت خوراک تولیدی ماهی قزل آلایرنگین کمان در استا نهای تهران و آذربایجان غربی (در بهار و تابستان 1386 )دلالت میکند.