بررسی قدرت گرفتن دست ورزشکاران جوان مرد حرف های و همبستگی آن با برخی از شاخص های آنترپومتریک ساعد

گریپ قدرتی یکی از معیارهای مهم در تعیین آمادگی های جسمانی همه افراد به ویژه ورزشکاران می باشد. هدف از مطالعه حاضر مقایسه قدرت گرفتن دست در ورزشکاران جوان مرد حرفه ای رشته های مختلف و بررسی ارتباط برخی شاخص آنتروپومتریک با آن است.
این پژوهش مقطعی روی 78 ورزشکار چهار رشته کشتی، بدمینتون، تنیس، جودو و 20 فرد غیر ورزشکار همسان (به عنوان شاهد) انجام گرفت. جهت ثبت اطلاعات دموگرافیک از پرسشنامه، جهت ارزیابی گریپ قدرتی ازسیستم
Digital Pinch/Grip Analyser MIE و برای سنجش شاخص های آنتروپومتریک (طول ساعد و محیط یک سوم فوقانی ساعد) از شیوه های اندازه گیری با نوار سانتی متر استفاده شد. برای آنالیز آماری و مقایسه داده ها، آنالیز واریانس و آزمون توکی به کار برده شد و برای یافتن ارتباط بین گریپ قدرتی و شاخص های آنتروپومتریک ضریب همبستگی پیرسون محاسبه گردید.
گریپ قدرتی بین ورزشکاران و افراد غیر ورزشکار تفاوت معناداری دیده شد (0001/0. مقادیر گریپ قدرتی دست راست ورزشکاران رشته های کشتی 56/1 ± 3/48،
تنیس 67/1 ± 3/33، بدمینتون 20/1 ± 7/32، جودو 89/1 ± 1/39 و گروه کنترل 62/1 ± 8/37 کیلوگرم بود. همچنین بین گروه های ورزشی مختلف تفاوت هایی ملاحظه گردید که بیشترین میزان اختلاف بین دو گروه کشتی و بدمینتون (0001/0< P
و میانگین اختلاف 65/13) و کمترین میزان اختلاف بین دو گروه کنترل و بدمینتون (04/0= P و میانگین اختلاف 10/5) بود. همچنین بین محیط یک سوم فوقانی ساعد و قدرت گریپ در رشته های کشتی، بدمینتون و جودو همبستگی هایی (مقادیر P به ترتیب 03/0، 03/0 و 0001/0 و نیز مقادیر r به ترتیب 45/0، 49/0 و73/0) به دست آمد.
یافته های حاصل از این مطالعه مبین وجود تفاوت های معنادار بین گروه های ورزشی و افراد غیر ورزشکار و نیز وجود اختلاف معنادار بین رشته های مختلف ورزشی کشتی، تنیس، بدمینتون و جودو بود. به علاوه بین محیط ساعد با گریپ قدرتی دست ورزشکاران رشته های کشتی، بدمینتون و جودو ارتباط مستقیمی مشاهده شد.