ارزیابی اثربخشی ایمنی زایی و حفاظتی ptfA نوترکیب پاستورلا مولتوسیدا پرندگان

پاستورلا مولتوسیدا پرندگان عامل مسبب وبای طیور است که یکی از بیماری هایی می باشد که توسعه صنعت طیور را تحت تاثیر قرار می دهد. به منظور مطالعه اثربخشی واکسن زیر واحد نوترکیب ساخته شده با ژن PtfA پاستورلا مولتوسیدا پرندگان، قطعه ژن تکثیر یافته به روش واکنش زنجیره ای پلیمراز از پاستورلا مولتوسیدا پرندگان به داخل حامل بیان پروکاریوتی pET32a کلون شد، و pET23a-ptfA پلاسمید نوترکیب تهیه گردید. ژن در ای. کولای BL21(DE3) بیان و پروتئین هدف rPtfA خالص سازی شد. سپس پروتئین تخلیص شده با ادجوانت فروند مخلوط شده و واکسن زیر واحد نوترکیب تهیه شد. سه گروه جوجه تحت عنوان rPtfA، واکسن زنده تخفیف حدت یافته و PBS به ترتیب با واکسن زیر واحد نوترکیب، واکسن زنده تخفیف حدت یافته، و PBS واکسینه شدند. آنتی بادی های سرم، تکثیر لنفوسیت های خون محیطی (PBLP) و سطح اینترفرون-γ (IFN-γ) مترشحه از لنفوسیت های خون محیطی مورد آزمایش قرار گرفتند. در نهایت، جوجه های ایمن شده با پاستورلا مولتوسیدا حاد پرندگان به چالش کشیده شدند و میزان حفاظت اندازه گیری شد. ELISA غیر مستقیم نشان داد که سطوح آنتی بادی ها در گروه های rPtfA و واکسن زنده تخفیف حدت یافته به طور معنی داری بیشتر از سایر گروه ها بودند (P<0.01)، و اولی اندکی کمتر از دومی بود. آزمایش های PBLP و IFN-γ نشان دادند که مقدار SI و سطوح IFN-γ القا شده توسط ConA در دو گروه واکسن به طور معنی داری بیشتر از گروه های PBS (P<0.01) بودند، و گروه واکسن تخفیف حدت یافته بیشتر از گروه rPtfA بود. میزان حفاظت واکسن rPtfA و واکسن زنده تخفیف حدت یافته به ترتیب 45% و 75% بودند. نتایج نشان دادند که واکسن زیر واحد نوترکیب PtfA توانست سطح ایمنی و اثر حافظتی در جوجه های واکسینه شده را القا کند، اما به میزان اندکی رضایت بخش بود.