تعیین روایی و پایایی مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تعیین روایی و پایایی مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی در بازیکنان لیگ برتر فوتبال انجام شده است.
روش شناسی: از میان کلیه بازیکنان شاغل در لیگ برتر فوتبال ایران(396=N) در فصل 90-91، تعداد 162 نفر انتخاب شدند. روش نمونه گیری پژوهش حاضر در مرحله انتخاب تیم ها، در دسترس و سپس در مرحله انتخاب بازیکنان به صورت تمام شمار بود. از تکنیک تحلیل عاملی اکتشافی برای دسته بندی سوالات پرسشنامه و برای بررسی کفایت مدل نیز از شاخص و نتایج آزمون بارتلت استفاده شد. برای آزمون فرضیات پژوهش از آزمون های کولموگروف-اسمیرنف برای تعیین نرمال بودن داده ها، t یک نمونه ای، تحلیل عاملی اکتشافی، و برای برازش مدل از تحلیل عاملی تاییدی (به صورت دو مرحله ای) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آموس نسخه 18 و همچنین SPSS نسخه 16 در سطح معنی داری 05/0 P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها نشان داد که مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی از روایی سازه، ساختار عاملی و ثبات درونی مطلوبی برخوردار است. همچنین ، میانگین نمره کلی منش پهلوانی بازیکنان لیگ برتر 72/12±59/73 بود و میانگین نمره خرده مقیاس های منش پهلوانی در سطح متوسطی ارزیابی شد. در میان بازیکنان لیگ برتر فوتبال ایران ، تیم پیکان کمترین و تیم پاس همدان بیشترین میزان نمره منش اخلاقی را داشتند.
با توجه به یافته های تحقیق و تایید مطلوبیت مقیاس اندازه گیری منش پهلوانی و همچنین بومی بودن آن پیشنهاد می شود در سنجش های آتی از این مقیاس نیز جهت بررسی منش پهلوانی ورزشکاران استفاده شود.