اثر تنش خشکی پایان فصل و سالیسیلیک اسید بر عملکرد دانه و دمای سایه انداز گیاهی در دو رقم کلزا

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید (صفر، 5/0، 1، 5/1 و دو میلی مولار) بر عملکرد و دمای سایه انداز گیاهی دو رقم کلزا (ساری گل و RGS) تحت شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی پایان فصل، این پژوهش در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب دانشگاه شیراز، در سال زراعی 93-1392 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت کرت های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار بود. نتایج نشان داد که همه عوامل مورد بررسی شامل (تنش خشکی پایان فصل، رقم و سالیسیلیک اسید) بر طول خورجین، تعداد دانه در خورجین و عملکرد دانه اثر معنی داری داشتند. هر دو رقم مورد استفاده در این پژوهش نسبت به تنش خشکی در زمان گل دهی بسیار حساس بوده به طوری که تنش خشکی باعث کاهش 40 درصدی عملکرد در هر دو رقم شد. عملکرد در رقم RGS از 6780 کیلوگرم در هکتار در شرایط آبیاری مطلوب به 3930 کیلو گرم در هکتار در شرایط تنش خشکی پایان فصل کاهش یافت. در هر دو رقم در شرایط آبیاری مطلوب تیمار یک میلی مولار و در شرایط تنش تیمار دو میلی مولار سالیسیلیک اسید بیش ترین میزان عملکرد را در گیاه کلزا تولید کردند. هر دو رقم پاسخ مشابهی نسبت به تنش خشکی و سالیسیلیک اسید داشتند، ولی به طورکلی رقم RGS عملکرد بالاتری (5354 کیلوگرم در هکتار) را نسبت به رقم ساری گل (4911 کیلوگرم در هکتار) تولید نمود. هم چنین در هر دو رقم دمای سایه انداز گیاه نیز تحت اثر سالیسیلیک اسید در شرایط تنش خشکی کاهش یافت. به طورکلی می توان نتیجه گرفت اگرچه تنش خشکی باعث کاهش رشد و عملکرد کلزا شد ولی استفاده از سالیسیلیک اسید به میزان دو میلی مولار توانسته تا 13 درصد کاهش عملکرد را جبران کند.