اثربخشی واقعیت درمانی بر تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان

معمولا، همه ی کودکان به بیماری های مختلفی در طول دوره ی نوزادی و کودکی خود دچار می-شوند ولی، برخی بیماری ها نظیر سرطان شرایطی را تحمیل می کند که زندگی روزمره و خانواده ی این کودکان را مختل می سازد. از آنجایی که تاب آوری، توانایی فعالانه عمل کردن و موثر بودن به جای واکنشی عمل کردن و منفعل بودن در پاسخ به موقعیت های استرس آمیز است، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل، 20 مادر داوطلب دارای فرزند مبتلا به سرطان بستری در بخش خون و آنکولوژی به صورت در دسترس در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 10 نفر)، کاربندی شدند. گروه آزمایش، به مدت 10 جلسه ی 45 دقیقه ای به صورت انفرادی تحت مداخله ی مبتنی بر واقعیت درمانی قرار گرفتند ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد. آزمودنی ها قبل و بعد از مداخله، از نظر تاب آوری مورد آزمون قرار گرفتند و نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس نشان داد ک، تاثیر واقعیت درمانی بر تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان معنا دار است. به نظر می رسد آموزش های واقعیت درمانی بر تاب آوری مادران دارای فرزند مبتلا به سرطان موثر است.