بررسی رابطه سلامت روان با تعهدسازمانی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

عدم توجه به عوامل مرتبط با سلامت روان یکی ازعوامل مهم درکاهش کارآیی، ازدست رفتن نیروی انسانی و ایجاد عوارض جسمی و روانی خصوصا در خدمات حرفه ای می باشد. هدف از این مطالعه «بررسی رابطه سلامت روان با تعهدسازمانی در پرستاران شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان» است.
پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است که 211 پرستارشاغل بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال 1393 به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک، استاندارد سلامت روان SCL-25 و سه بعدی عاطفی، مستمر و هنجاری تعهد سازمانی آلن ومایر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.
نتایج مطالعه نشان داد میانگین نمره سلامت روان پرستاران (16 ± 18/ 3) که نشان دهنده سلامت روان خوب در آنان می باشد. میانگین نمره تعهد سازمانی درکل 7/4± 64/4که نشان می دهد اکثریت (84) درصد پرستاران از تعهد سازمانی متوسطی برخوردار بوده اند. بین سلامت روان با تعهد سازمانی درکل و در ابعاد آن (عاطفی، مستمر و هنجاری) رابطه معناداری مشاهده نشد. نتایج نشان داد که مشخصات دموگرافیک سن (0/004= P)، میزان درامد ماهانه (0/001> P) و وضعیت تاهل (0/001> P) با سلامت روان و سابقه کار با تعهد سازمانی رابطه معنی داری وجود دارد.
نتایج حاصل از مطالعه حاضر به اثبات می رساند که تعهد سازمانی در پرستاران را نمی توان بر اساس سلامت روانی آنها تعیین کرد.