مقایسه هوش هیجانی نابینایان و کم بینایان با افراد سالم در موسسه بهزیستی شهرستان شاهرود سال 1392

افراد نابینا تحت تاثیر برخوردهای جامعه و اطرافیان در مهارت های سازشی و تشخیصی مشکلات بیشتری را تجربه می کنند و مطالعات در زمینه رفتارهای اجتماعی و انطباقی کودکان نابینا در ایران محدود و دارای نتایج ضدونقیض است. تحقیق حاضر با مقایسه نمره هوش هیجانی افراد کم بینا و نابینا با افراد بینا در جامعه نابینایان شهر شاهرود سعی در پی بردن به تاثیر معلولیت بر میزان هوش هیجانی دارد.
این مطالعه توصیفی مقایسه ای بر روی 32 نفر معلول نابینا و کم بینا از کل جامعه بهزیستی شهرستان شاهرود و تعداد 77 نفر از افراد سالم خانواده سایر گروه های معلول تحت پوشش بهزیستی انجام پذیرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه استاندارد هوش هیجانی بار – اون با اعتبار و پایایی تائید شده در ایران جمع آوری شد. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های همبستگی پیرسون، تی مستقل و آنالیز کوواریانس با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 16 استفاده شد.
نتایج نشان داد میانگین و انحراف معیار نمره کل هوش هیجانی در افراد گروه نابینا و کم بینا و افراد گروه سالم به ترتیب 45±5/331 و 42 ± 5/326 بود که هر چند نمره هوش هیجانی بین دو گروه متفاوت بود ولی این تفاوت معنی دار نبود (05/0p).
مولفه های انعطاف پذیری و خود شکوفایی درگروه نابینایان و کم بینایان در مقایسه با افراد سالم به میزان قابل ملاحظه و معنی داری بالاتر است که با استفاده از این مولفه های هوش هیجانی در افراد نابینا و کم بینا می توان استعدادها، ظرفیت ها و نیروهای بالقوه موجود در آن ها را مورد بررسی و برنامه ریزی قرار داد و زمینه هایی را برای رشد و شکوفایی آن ها فراهم ساخت.