بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران با میزان خلاقیت و مدیریت مشارکتی در مدارس راهنمایی

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران با خلاقیت و مدیریت مشارکتی در مدارس متوسطه اول شهرستان سنندج است.
روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج است که حجم نمونه آماری 78 نفر است. ابزار گردآوری اطلاعات این پژوهش شامل سه پرسش نامه: سبک های تصمیم گیری هادیزادهمقدم وطهرانی (1387) و مدیریت مشارکتی مقیمی (1381) و خلاقیت صنعتی زاده (1389) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، متناسب با سوالات تحقیق از روش آماری توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار) و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام ) استفاده شده است.
یافته های پژوهش نشان داد که از بین مولفه های سبک های تصمیم گیری، بین مولفه های عقلانی و آنی با خلاقیت رابطه مثبت و معنا داری وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که فقط مولفه شهودی با مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین بین خلاقیت و مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
نتایج یه دست آمده نشان دادند که مولفه های عقلانی و آنی پیش بینی کننده بهتری برای خلاقیت بودند و همچنین مولفه شهودی پیش بینی کننده بهتری برای مدیریت مشارکتی است.