ارتقای شایستگی ارتباطی کارکنان جانباز و ایثارگر در پرتو هوش عاطفی

کارکنان جانباز و ایثارگر در سازمان ها از گروه های آسیب-پذیری هستند که به لحاظ جسمی و روانی نیازمند توجه و مراقبت ویژه هستند. از سویی شایستگی در برقراری ارتباط اثربخش با دیگران یکی از مهم ترین عوامل جلوگیری از اختلالات روانی بوده و با بهروزی، شاد بودن، سلامت جسمی و روانی و نیز کاهش مرگ و میر مرتبط است که خود تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر هوش عاطفی بر شایستگی ارتباطی کارکنان جانباز و ایثارگر است.
پژوهش حاضر کاربردی بوده و باتوجه به ماهیت موضوع و ‏اهداف آن از نوع توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان جانباز و ایثارگر استانداری خراسان شمالی می باشند که به علت محدود بودن، همه آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه است. برای آزمون فرضیه ها از روش های آماری رگرسیون، همبستگی پیرسون، میانگین یک جامعه آماری و فریدمن استفاده شده است.
نتایج پژوهش نشان داد بین ابعاد هوش عاطفی و شایستگی ارتباطی، همبستگی معنادار و مثبت وجود دارد و هوش عاطفی بر شایستگی ارتباطی تاثیر مثبت دارد. همچنین وضعیت هوش عاطفی و شایستگی ارتباطی کارکنان در حد متوسط است.
بحث: هوش عاطفی، نقش مهمی در ارتقای شایستگی ارتباطی دارد و باتوجه به نتایج پژوهش، پیشنهاد می شود مدیران و کارکنان اهمیت هوش عاطفی و نقش آن در شایستگی ارتباطی را شناسایی کرده و برای تقویت آنها گام بردارند.