اندازه گیری شاخصهای نوع اول و دوم عدم تطبیق مهارت در ایران

عدم تطبیق مهارت اصطلاح فراگیری است که به انواع مختلف نبود تعادل بین ارائه مهارت و نیاز به مهارت در بازار کار اشاره دارد. در این مقاله شاخصهای نوع اول و دوم عدم تطبیق مهارت (KILM 15a، KILM 15b) که در سال 2014 در شمار شاخصهای کلیدی بازار کار قرار گرفته اند، محاسبه شد. روش پژوهش رویکرد سازمان بین المللی کار بود. به منظور محاسبه شاخص از داده های موجود در طرح آمارگیری نیروی کار از بهار سال 1384 تا بهار سال 1391 استفاده شد. بنا بر نتایج تحقیق، زنان و جوانان نسبت به بزرگسالان بیشتر در معرض عدم تطبیق نوع اول قرار دارند. همچنین برای تمام گروه ها به تفکیک سن و جنسیت آموزش کمتر از اندازه کاهش یافته است، در حالی که آموزش بیش از اندازه به ویژه برای جوانان(افراد 15 تا 29 ساله) طی دوره مورد بررسی روند افزایشی را نشان می دهد.