بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus)

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی و محلولپاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus. L) به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای تنش خشکی در سه سطح بهعنوان عامل اصلی(I0: 60 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)،I1 : 90 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و I2: 120 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و محلولپاشی ذرات نانو نقره در چهار سطح بهعنوان عامل فرعی (NS0: محلولپاشی با آب خالص،NS1 :50 میلیگرم در لیتر نانو نقره،NS2 : 90 میلیگرم در لیتر نانو نقره، NS3: 130 میلیگرم در لیتر نانو نقره) در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثرات ساده آبیاری و نانو ذره نقره و اثرات متقابل آنها در سطح یک و پنج درصد بر صفات مورد بررسی، معنیدار بود. بالاترین میزان عملکرد دانه (kg.ha49/4038)، عملکرد روغن (kg.ha 52/2134) از تیمار آبیاری معمول،60 mm تبخیر از تشتک × 130 میلیگرم در لیتر نانو نقره و عملکرد بیولوژیک (kg.ha 8/11248) با تیمار آبیاری معمول، 60 mm تبخیر از تشتک × 90 میلیگرم در لیتر نانو نقره مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a را تیمار آبیاری معمول و مصرف 50 میلیگرم در لیتر نانو نقره با (05/25 میلیگرم در لیتر) بهخود اختصاص داد. تنش سبب افزایش میزان مالون دی آلدئید شد. بالاترین میزان مالون آلدئید با (71/12 نانومول بر گرم) وزن تازه از تیمار تنش شدید و محلولپاشی با آب خالص حاصل شد. کمترین میزان عملکرد دانه با (kg.ha 6/3091) و عملکرد بیولوژیک با (kg.ha 2/8787) و عملکرد روغن با (kg.ha 99/1326) از تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک× آب خالص حاصل شد. کمترین میزان مالون دی آلدئید از تیمار آبیاری معمول، 60mm تبخیر از تشتک تبخیر با (nmolg.fw 19/6) و کلروفیل a با تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک تبخیر (72/17 میلیگرم بر لیتر وزن تازه برگ) به دست آمد.