فهرست مطالب

فصلنامه پژوهشهای زراعی در حاشیه کویر
سال سیزدهم شماره 1 (بهار 1395)

  • تاریخ انتشار: 1395/03/26
  • تعداد عناوین: 7
|
  • آنالیز صفات موثر بر عملکرد دان ژنوتیپ های کلزای بهاری با نرم افزار PAth 74 در شرایط اقلیمی خوزستان
    محمد خیاط* صفحه 1
    به منظور تعیین مهمترین صفتهای موثر بر عملکرد دانه و تعیین مقدار تاثیر مستقیم و غیرمستقیم هر یک در عملکرد دانه ارقام کلزا، تعداد 10 رقم کلزا انتخاب شد و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار مورد مطالعه قرارگرفتند. بررسی ضرایب همبستگی نشان داد صفتهای ماده خشک کل، شاخص برداشت، وزن هزاردانه، تعداد دانه در خورجین، تعداد خورجین در بوته، ارتفاع بوته، روز تا رسیدگی و دوره گلدهی با صفت عملکرد دانه دارای همبستگی مثبت و معنی داری بودند. تجزیه رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت نشان داد که صفت تعداد خورجین در بوته دارای بیشترین اثر مستقیم بر عملکرد دانه است. وزن هزار دانه بهطور غیرمستقیم با افزایش تعداد خورجینهای هر بوته بههمراه صفتهای ماده خشک کل، دوره گلدهی و دوره رسیدگی اثر مستقیم بر عملکرد دانه داشتند. بنابراین برای گزینش ژنوتیپ برتر از نظر عملکرد دانه، انتخاب مستقیم برای صفتهای فوق پیشنهاد میشود.
    کلیدواژگان: ت زرا، د دا، و
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی
    سامی سعدی *، طیب ساکی نژاد صفحه 11
    به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف هیومیک کلات منیزیم و هورمون جیبرلین بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا چشم بلبلی، آزمایشی در شرایط مزرعهای در سال زراعی 94- 1393 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در منطقه شادگان اجراگردید. عامل اول شامل هیومیک کلات منیزیم در سه سطح (صفر، 200 و400 میلیلیتر در هکتار) و عامل دوم نیز شامل هورمون جیبرلین در سه سطح (صفر، 150 و 300 پی پی ام) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر متقابل هیومیک اسید و جیبرلین بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن هزار دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح احتمال پنج درصد و عملکرد دانه و شاخص برداشت در سطح احتمال یک درصد معنیدار شد. بیشترین عملکرد دانه در تیمار 200 میلیلیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم در 150 پی پی ام جیبرلین با 2720 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن در تیمار شاهد با 1950 کیلوگرم در هکتار بهدست آمد. بالاترین شاخص برداشت متعلق به تیمار 200 میلیلیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم در 150 پی پی ام جیبرلین با 40 درصد و کمترین آن مربوط به تیمار 400 میلیلیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم در 300 پی پی ام جیبرلین با 28 درصد بود. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر تیمار 150 پی پی ام جیبرلین در 200 میلیلیتر در هکتار هیومیک کلات منیزیم بر لوبیا چشم بلبلی نسبت به افزایش مقادیر مختلف تیمار جیبرلین در هیومیک اسید در عملکرد دانه بیشتر بود و از لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه است.
    کلیدواژگان: لوبیا چشم بلبلی، هیومیک کلات منیزیم، جیبرلین، عملکرد دانه، شاخص برداشت
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر تنش خشکی و محلول پاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus)
    سیدحامد طباطبایی زواره، میثم اویسی *، محمد نصری صفحه 21
    این تحقیق با هدف بررسی تاثیر تنش خشکی و محلولپاشی ذرات نانو نقره بر صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک آفتابگردان (Helianthus annuus. L) به صورت کرتهای خرد شده و در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با تیمارهای تنش خشکی در سه سطح بهعنوان عامل اصلی(I0: 60 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A (آبیاری معمول)،I1 : 90 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A و I2: 120 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) و محلولپاشی ذرات نانو نقره در چهار سطح بهعنوان عامل فرعی (NS0: محلولپاشی با آب خالص،NS1 :50 میلیگرم در لیتر نانو نقره،NS2 : 90 میلیگرم در لیتر نانو نقره، NS3: 130 میلیگرم در لیتر نانو نقره) در سه تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که اثرات ساده آبیاری و نانو ذره نقره و اثرات متقابل آنها در سطح یک و پنج درصد بر صفات مورد بررسی، معنیدار بود. بالاترین میزان عملکرد دانه (kg.ha49/4038)، عملکرد روغن (kg.ha 52/2134) از تیمار آبیاری معمول،60 mm تبخیر از تشتک × 130 میلیگرم در لیتر نانو نقره و عملکرد بیولوژیک (kg.ha 8/11248) با تیمار آبیاری معمول، 60 mm تبخیر از تشتک × 90 میلیگرم در لیتر نانو نقره مشاهده شد. بیشترین میزان کلروفیل a را تیمار آبیاری معمول و مصرف 50 میلیگرم در لیتر نانو نقره با (05/25 میلیگرم در لیتر) بهخود اختصاص داد. تنش سبب افزایش میزان مالون دی آلدئید شد. بالاترین میزان مالون آلدئید با (71/12 نانومول بر گرم) وزن تازه از تیمار تنش شدید و محلولپاشی با آب خالص حاصل شد. کمترین میزان عملکرد دانه با (kg.ha 6/3091) و عملکرد بیولوژیک با (kg.ha 2/8787) و عملکرد روغن با (kg.ha 99/1326) از تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک× آب خالص حاصل شد. کمترین میزان مالون دی آلدئید از تیمار آبیاری معمول، 60mm تبخیر از تشتک تبخیر با (nmolg.fw 19/6) و کلروفیل a با تیمار تنش شدید، 120mm تبخیر از تشتک تبخیر (72/17 میلیگرم بر لیتر وزن تازه برگ) به دست آمد.
    کلیدواژگان: آبیاری، آفتابگردان، تنش، محلول پاشی، نانو نقره
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپ های امیدبخش ذرت علوفه ای در استان تهران
    حمیرا عباسی مشرفی، بهنام زند*، سید محمد جواد میرهادی، فرهاد عزیزی صفحه 35
    به منظور بررسی مقایسه عملکرد و برخی صفات مورفولوژیک ژنوتیپهای امیدبخش ذرت علوفهای در استان تهران، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در سال 1394 اجرا شد. در این آزمایش 17 ژنوتیپ امیدبخش مورد بررسی قرارگرفت. صفات اندازهگیری شده شامل قطر ساقه، ارتفاع بلال از سطح زمین، طول بلال، شاخص سطح برگ، تعداد برگ، عملکرد علوفه تر و خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ژنوتیپهای امیدبخش در سطح احتمال یک درصد از نظر شاخص سطح برگ، عملکرد علوفه خشک، درصد پروتئین و عملکرد پروتئین و در سطح احتمال پنج درصد از نظر عملکرد علوفه تر تفاوت وجودداشت. از نظر مقایسه میانگین تفاوت معنی داری بین ژنوتیپهای امیدبخش در ارتفاع بالاترین بلال از سطح زمین مشاهده نگردید. بیشترین شاخص سطح برگ بهمیزان 22/8 از ژنوتیپ 10 (K166b×K18) حاصلشد. حداکثر تعداد برگ با متوسط 25/12 برگ در ژنوتیپ 15 (2-CHTSEY، 2002/1389/61×K18) و حداکثر قطر ساقه بهمیزان 99/1 سانتیمتر از ژنوتیپ 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18) بهدست آمد. بالاترین عملکرد علوفهی تر به مقدار 64/38 تن در هکتار در ژنوتیپ 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و عملکرد علوفه خشک به مقدار 73/11 تن در هکتار در ژنوتیپ 17 (SB73×MO17) مشاهده شد. همچنین بیشترین درصد پروتئین بهمیزان 7/9، 75/9 و 77/9 درصد بهترتیب مربوط به ژنوتیپهای 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19)، 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1×K18) و 14 (K47/2-2-1-2-1-3-1-1×K18) و بیشترین عملکرد پروتئین به مقدار 11/1 و 09/1 تن در هکتار مربوط به ژنوتیپهای 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) و 17 (SB73×MO17) بود. با توجه به نتایج به دست آمده مناسبترین ژنوتیپ برای منطقه تهران، ژنوتیپهای 11 و 17 میباشد.
    کلیدواژگان: ذرت، د و، ژ ا
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی اثر پلیمر سوپر جاذب بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاه گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط تنش کم آبی
    محمدرضا کاظمی *، فرشاد قوشچی، پورنگ کسرایی صفحه 47
    این تحقیق با هدف اثر سوپرجاذب بر خصوصیات مرفوفیزیولوژیک گندم در شرایط کمآبی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل سطوح مختلف تنش کمآبی (60، 90 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر) و عامل فرعی شامل مقادیر مختلف پلیمر (صفر، 15، 30 و 45 کیلوگرم در هکتار) بود. پلیمر سوپرجاذب بر صفات وزن هزار دانه، عملکرد زیست توده و عملکرد دانه، شاخص برداشت، آنزیم گایاکول پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز، گلوتاتیون رداکتاز معنیدار بود و در کالاتاز در اثر متقابل معنیدار نشد. نتایج نشان داد در شرایط معمول افزودن پلیمر به خاک حتی بهمیزان 45 کیلوگرم در هکتار منجر به افزایش قابل توجهی در عملکرد زیست توده و عملکرد دانه نشد، اما کاربرد سطح بالای پلیمر در شرایط تنش ملایم و شدید، عملکرد دانه را بهترتیب 10 و 30 درصد و عملکرد زیست توده را بهترتیب 42/6 و 94/10 درصد نسبت به حالت شاهد بدون پلیمر افزایش داد. در شرایط تنش شدید سطح بالای پلیمر منجر به کاهش قابل ملاحظه فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز (5/1 برابر)، آسکوربات پراکسیداز (63 درصد) کاتالاز (30 درصد) و گلوتاتیون رداکتاز (71 درصد) نسبت به شرایط بدون اعمال پلیمر شد. حتی سطح ملایم تنش کمآبی منجر به کاهش معنیدار میزان کلروفیلهای a و b (بهترتیب 15 و 24 درصد کاهش نسبت به تیمار شاهد) شد. و میزان کلروفیلهای a و b در سطح تنش شدید کمآبی کاهش شدیدی داشت (بهترتیب 51 و 7/38 درصد کاهش در مقایسه با تیمار شاهد). با کاربرد سطوح بالای پلیمر، 30 و 45 کیلوگرم در هکتار میزان کلروفیل a در گیاه نسبت به حالت شاهد بهترتیب 42/13 و 13/20 درصد افزایش یافت. در شرایط تنش خفیف سطوح بالاتر پلیمر تقریبا اثرات یکسانی را در اسمولیتهای سازگار داشتند. درحالیکه در تنش شدیدتر تاثیر مثبت پلیمر 45 کیلوگرم در هکتار بالاتر از 30 کیلوگرم در هکتار بود، توانست میزان تجمع قندهای محلول و پرولین را حتی کمتر از سطح تنش خفیف نگهدارد. همچنین بالاترین سطح پلیمر میزان پراکسیداسیون لیپیدهای غشا را کاهش داد و در نتیجه تولید مالون دیآلدئید نسبت به شاهد 53 درصد کاهش یافت.
    کلیدواژگان: گندم، تنش کم آبی، پلیمر سوپرجاذب، عملکرد دانه، درصد پروتئین، وزن هزار دانه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر محلول پاشی پوترسین بر خصوصیات فیزیولوژیک گندم رقم SW-82-9 تنش قطع آبیاری
    زهرا کریمی*، حمیدرضا توحیدی مقدم، پورنگ کسرایی صفحه 63
    این مطالعه به منظور ارزیابی اثر محلولپاشی پوترسین بر عملکرد و خصوصیات فیزیولوژیک گندم رقم SW-82-9 تحت شرایط تنش قطع آبیاری به صورت کرت خرد شده )اسپلیت پلات) در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار (هر تکرار 12 تیمار) در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین - پیشوا اجرا شد. تیمارهای اصلی شامل چهار سطح: آبیاری معمول، قطع آبیاری در مرحلهی ساقهدهی، قطع آبیاری در مرحلهی گلدهی و قطع آبیاری در مرحلهی زایشی یا پرشدن دانه و عوامل فرعی (محلولپاشی پوترسین) شامل محلولپاشی با آب مقطر، محلولپاشی پوترسین با غلظت 75 و150 قسمت در میلیون بود. بیشترین عملکرد و درصد پروتئین در مرحله پرشدن دانه و محلولپاشی پوترسین با غلظت150 قسمت در میلیون به ترتیب بهمیزان 8/509 کیلوگرم در هکتار و 61/8 درصد بود درحالیکه کمترین عملکرد پروتئین در مرحله قطع آبیاری در مرحله گلدهی با 03/387 کیلوگرم در هکتار و کمترین درصد پروتئین در مرحله آبیاری معمولی بهمیزان 5/6 درصد حاصل شد. بالاترین میزان کلروفیلa، کلروفیلb و کلروفیل کل از تیمار آبیاری معمولی و محلولپاشی پوترسین با غلظت 150 قسمت در میلیون بهترتیب با متوسط 81/1، 62/0 و 43/2 میلیگرم بر لیتر بهدست آمد که با سایر تیمارهای آبیاری معمول و محلولپاشی پوترسین اختلاف معنی داری نداشت. کمترین میزان این صفات را تیمار قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه و محلولپاشی با آب خالص به ترتیب با متوسط 24/1، 49/0 و73/1میلیگرم بر لیتر بهخود اختصاص داد. بالاترین و پایینترین میزان هدایت الکتریکی برگ بهترتیب از تیمار قطع آبیاری در مرحله پرشدن دانه و محلولپاشی با آب خالص با 45/944 میکرومول بر سانتیمتر و تیمار آبیاری معمول و استفاده از پوترسین حاصل شد. قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد، سبب کاهش میزان کلروفیلa، میزان کلروفیلb، کلروفیل کل و محتوای آب نسبی برگ شد درحالیکه سبب افزایش میزان پروتئین دانه، پرولین و هدایت الکتریکی برگ گردید و محلولپاشی با پوترسین توانست تمام شاخصه های فوق را در حد آبیاری معمولی بهبود بخشد.
    کلیدواژگان: پوترسین، کتذن، قطع آبیاری، هدایت الکتریکی، میزان پروتئین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سویا در شهرستان محمودآباد
    مهران محمودی *، وطن زکی پور صفحه 73
    به منظور بررسی اثر کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جیکا و 033 در شهرستان محمودآباد، پژوهشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عوامل آزمایش شامل رقم در دو سطح (جیکا و 33 از گروه رسیدگیш)، کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بود. نتایج آزمایش نشان داد که با افزایش مصرف کود نیتروژن بر عملکرد دانه افزوده شد، کاربرد میزان 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با تیمارهای شاهد (عدم مصرف اوره)، عملکرد دانه سویا را افزایش داد. در بین اجزای عملکرد، تعداد غلاف در بوته در سطح احتمال آماری یک درصد و وزن صد دانه در سطح احتمال آماری پنج درصد، همبستگی مثبت با عملکرد دانه داشتند. در ارتباط با خصوصیات بیوشیمیایی دانه، رقم جیکا بیشترین درصد روغن را داشت، با افزایش مصرف نیتروژن بر عملکرد دانه افزوده شد و باعث استحصال روغن و پروتئین بیشتری در واحد سطح گردید. نتایج نشان داد که رقم جیکا با کاربرد 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار با عملکرد (3240 کیلوگرم) بیشترین عملکرد در مقایسه با عدم مصرف کود، حاصل شد. بیشترین عملکرد روغن را در رقم jk با مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن (562 کیلوگرم) در مقایسه با عدم مصرف کود (400 کیلوگرم) و همچنین رقم 33 با مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن (548 کیلوگرم در مقایسه با عدم مصرف کود (341 کیلوگرم) بهدست آورد. عملکرد دانه بهطور معنی داری تحت تاثیر رقم، کود نیتروژن قرارگرفت. رقم جیکا، بیشترین عملکرد را نسبت به رقم33 داشت، بنابراین در شهرستان محمودآباد کشت رقم جیکا توصیه میگردد.
    کلیدواژگان: سویا، خصوصیات کیفی، رقم، عملکرد دانه، نیتروژن
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • Analysis Main Effective Traits on Grain Yield of Spring Canola Genotypes by Path 74 Software under Khuzestan Climate Condition
    M. Khayat * Page 1
    To determine the most important traits affecting grain yield and assessment the amount of direct and indirect effects on grain yield of each of ten rapeseed cultivars were selected and in a randomized complete block design with three replications were studied. The evaluation of correlation coefficients illustrated that total dry matter, harvest index, thousand seed weight, number of seeds per pod, number of pods per plant, plant height, days to maturity and flowering period trait have had a significant positive correlation with grain yield. Stepwise regression and path analysis indicated that number of pods per plant had the highest direct effect on grain yield. Grain weight indirectly by increasing the number of pods per plant and total dry matter yield, flowering and maturity period traits had high direct effect on grain yield. Thus, direct selection for these traits is suggested.
    Keywords: Agronomic traits, Dependent, independent variable, Seed Yield
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of various amounts of humic chelate magnesium and gibberellic acid on yield and yield components of cowpea
    S. Saadi *, T. Saki Nejad Page 11
    The present study intended to investigate the effect of different doses of Humic Magnesium Chelate and Gibberellin on cowpea’s growth trend and production components under field conditions in Shadegan in Summer 2014. To this end, a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications was conducted. The first factor included Humic Magnesium Chelate at three levels (0, 200 & 400 ml.h) and the second factor included Gibberellin at three levels (0, 150 & 300 ppm). Results of variance analysis showed that interaction between humic acid and gibberellic acid on number of pods per plant, seeds per pod, seed weight and biological yield was significant at %5 level, grain yield and harvest index was significant at %1 level. the highest grain yield was associated with the treatment of Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin 150 ppm by 2.720 kg.ha; on the contrary, The lowest grain yield was observed in the control treatment by 1,950 kg.ha. Besides, the highest HI belonged to the treatment of Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin 150 ppm by %40 while the lowest HI was related to the treatment of Humic Magnesium Chelate 400 ml.h and Gibberellin 300 ppm by %28. To conclude, the results of the current research showed that the effect of Gibberellin treatment was higher on different doses of measured traits than Humic Magnesium Chelate treatment; and the application of Humic Magnesium Chelate 200 ml.h and Gibberellin 150 ppm was more effective on grain yield, yield components in comparison to the consumption of the higher concentration doses.
    Keywords: cowpea, humic chelate magnesium, gibberellic acid, Grain yield, Harvest index
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Investigation of the Drought stress and Silver nano-particles sprays on morphological and physiological traits on sunflower (Helianthus annuus. L)
    S. H. Tabatabei, M. Ovysi *, M. Nasri Page 21
    This study aimed to investigate the effect of drought stress and foliar application of silver nanoparticles on morphological and physiological characteristics of sunflower (Helianthus annuus. L) and split-plot in a randomized complete block design with three levels of water stress agent the main factor (I0: 60 mm evaporation from pan class a (normal irrigation), I1: 90 mm evaporation from pan class a and I2: 120 mm evaporation from pan class a) and foliar application of silver nanoparticles four levels as subplots (NS0: sprayed with water, NS1: 50 mg nano-silver, NS2: 90 ppm silver nano, NS3: 130 mg nano-silver) and three replications. respectively. The results showed that the effects of irrigation and silver nanoparticles and their interactions at the level of one and five percent of the studied traits had significant impact. The highest yield (4038.49 kg.ha), oil yield (2134.52 kg.ha) with normal irrigation treatment, 60 mm × 130 milligrams per liter of nano-silver evaporation and biological yield (11248.8 kg.ha) with normal irrigation treatment, 60 mm × 90 mm evaporation of silver nano-grams per liter respectively. The highest chlorophyll a and normal irrigation treatment of 50 mg per liter of nanosilver with (25.05 mg) was given. Stress increases the levels of malondialdehyde (MDA). The highest MDA (MDA) with (12.71 nmol g) fresh from severe stress and weight was sprayed with purified water. The lowest yield (3091.6 kg.ha) and biological yield (8787.2kg.ha) and oil yield (1326.99kg.ha) related to severe stress, 120mm × water evaporation was observed. The lowest level of MDA of normal irrigation, 60mm evaporation with (6.19nmolg.fw) and chlorophyll a to severe stress, 120mm evaporation (17.72 mg of fresh leaf weight) less the amount of support.
    Keywords: water, sunflower oil, salt, spray, nano-silver
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparing the yield and some morphological characteristics of forage corn promising genotypes in Tehran province
    H. Abbasi Moshrefi, B. Zand *, S.M.J. Mirhadi, F. Azizi Page 35
    In order to investigate the comparing, the yield and some morphological characteristics of forage corn promising genotypes in Tehran province, an experiment in a randomized complete block design with four replications in 2015 was conducted. In this experiment, 17 promising genotype were evaluated. The measured characteristics was included stem diameter, ear height from the ground, ear length, leaf area index, leaves number, fresh and dry forage yield, protein content and protein yield. The variance analysis results showed that there was difference between the promising genotypes at one percent probable in the possibility of leaf area index, dry forage yield, protein content and protein yield and at five percent probable in the possibility of fresh forage yield. In terms of mean comparison, there was difference between promising genotypes at the highest ear height from the ground was not observed. The most leaf area index in genotype 10 (K166b×K18) was obtained. The most number of leaves per genotype 15 (KLM77007/7-31-2-2-1-1× K18) and the most stem diameter in genotype 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1× K18) was obtained. The most fresh forage yield in genotype 11) K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) and dry forage yield in genotype 17 (SB73×MO17) was observed. Also the most protein percent is related to the (K47/2-2-1-3-3-11-1×K1) , 12 (KLM77007/7-3-1-2-2-1-1×K18) and 14 (K47/2-2-1-2-1-3-1-1×K18) and the most protein yield is related to the genotypes 11 (K47/2-2-1-3-3-1-1-1×K19) and 17 (SB73×MO17).
    Keywords: corn, forage, protein yield, genotype, promising
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Effect of super absorbent polymer on the morpho-physiological and biochemical characteristics of wheat (Triticum aestivum L.) under water deficit stress
    M.R. Kazemi *, F. Ghooshchi, P. Kasraei Page 47
    This experiment studies the effects of super-physiological characteristics of wheat in drought conditions for split plot in a randomized complete block design with three replications. Main plot including different levels of water deficit stress (60, 90 and 120 mm evaporation) and sub plot different amounts of polymer (zero, 15, 30 and 45 kg per ha).30 percent and biomass yield in the order of 6.42 and 10.94 percent increase compared to control polymer. In conditions of severe stress high level of polymer leads to a significant decrease in enzyme activity guaiacol (1.5 times), ascorbate peroxidase (63%), catalase (30%) and glutathione reductase (71%) compared to conditions without polymer. Even moderate levels of water stress leads to a significant reduction in chlorophyll a and b (15 and 24 percent respectively compared to control) was. But more drastic reduction in the amount of chlorophyll a and b in severe water deficit stress levels were observed (38.7, 51% reduction compared to control treatment). Using high polymer surfaces, 30 and 45 kg ha chlorophyll in plants to form a 13.42 and 20.13 percent respectively. Mild stress higher levels of polymers in organic solute had almost the same effect. While severe stress positive impact polymer was 45 kg per hector higher than 30 kg per hectare, and the accumulation of soluble sugars and proline able to hold even under mild stress. The high polymer membrane lipid peroxidation rate decreased, resulting in the production of malondialdehyde as compared to controls 53 percent. Superabsorbent polymer on grain weight, biological yield, grain yield, harvest index, guaiacol peroxidase enzymes, ascorbate peroxidase, glutathione reductase was significant, and in Kalataz the interaction is not significant.
    Keywords: wheat, water deficit stress, super absorbent polymer, grain yield, protein content, seed weight
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of putrescine foliar application on physiologic characteristics of wheat Tiriticum aestivum var sw-82-9 under cut irrigation stress
    Z. Karimi *, H.R. Tohidi Moghadam, P. Kasraee Page 63
    This experiment was conducted to effect of putrescine foliar application on physiologic characteristics of wheat (Tiriticum aestivum var sw-82-9) under water deficit stress as split pilot arrangement and randomized complete block design with three replication ( 12 plots) at Islamic Azad University farm. The main split including four irrigation levels: normal irrigation, withholding irrigation in stem elongation , withholding irrigation in flowering and withholding irrigation in grain filling and the secondary plot including foliar application with purred water, Putrescine foliar applications with 75 and 150 ppm.The maximum protein yield and percent was in grain filling and foliar application of putrescine (150 ppm) with 509.8 kg.ha-1 and 8.61% whereas minimum protein yield was in withholding irrigation in flowering with 387.03 and 6.5 % .Withholding irrigation in different stages of plant lifespan decreased chlorophyll a,b , a contents and relative water contents whereas increased protein content, proline and electrical conductivity. Putrescine foliar applications with 150 ppm improved all the mentioned characteristics to normal irrigation.
    Keywords: Putrescine, Wheat, Water deficit stress, Electrical conductivity, Protein content
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of nitrogen on yield and yield components of soybean in the city of Mahmoud Abad
    M. Mahmoodi *, V. Zakipor Page 73
    To evaluate the effect of nitrogen fertilizer on yield and yield components Mahmoud Abad city Jk and 033 in a factorial experiment in a randomized complete block design with three replications. Experimental factors figure in two levels (033 JK of maturity groups ш), nitrogen fertilizer at four levels (zero, 50, 100 and 150 kg N ha). The results showed that with increasing nitrogen application on grain yield increased so that application of 150 kg nitrogen per hectare compared to control treatments (no urea), increased grain yield. Among yield components, number of pods per plant and seed weight percent level of statistical probability of a five percent statistical probability levels showed a positive correlation with grain yield. In connection with the biochemical characteristics of grain, the JK highest oil content showed that with increasing nitrogen application on grain yield and oil extraction increased and leads to more protein per unit area. The results showed that G-K with the application of 150 (kg ha) N with a yield (3240 kg) maximum performance compared to no fertilizer, respectively. The results also showed that interaction of genotype and nitrogen in the oil yield of 150 kg of nitrogen JK (562 kg) compared with no fertilizer (400 kg) and 033 with the application of 150 kg nitrogen (548 kg compared with no fertilizer (341 kg), respectively. the results showed that grain yield was significantly affected by cultivar, nitrogen was used. so that the JK highest yield higher than 033 indicate so in the city Mahmud cultivation of JK Recommendation is.
    Keywords: Soybean, quality, variety, grain yield, nitrogen
    Abstract View Paper Original: Persian