مطالعه آناتومیکی و هیستومورفومتری زبان و پاپیلاهای آن در جوجه تیغی (Hemiechinus Auritus)

این مطالعه به منظور توصیف خصوصیات آناتومیکی و بافت شناسی زبان جوجه تیغی و پردهای آن انجام گرفت. برای این منظور از 5 جوجه تیغی سالم و بالغ نژاد گوش بلند نر با محدوده وزنی 500 گرم استفاده گردید. پس از آسان کشی حیوانات، با ایجاد چند برش روی ریشه و ترمز زبانی، زبان از استخوان لامی و کف حفره دهانی جدا و در محلول فرمالین 10 درصد تثبیت گردید. پس از تهیه مقطع بافتی، مشاهدات بافتی نشان داد که سطح پشتی زبان شامل سه لایه مخاط، زیرمخاط و طبقه عضلانی است. مخاط در نواحی نوک، بدنه و ریشه بوسیله بافت سنگفرشی مطبق با درجات مختلفی از لایه شاخی پوشیده و حاوی پرد های مختلف از جمله پردهای نخی شکل، قارچی شکل و جامی شکل بود. پردهای نخی شکل شبیه خار بوده و فاقد انشعابات ثانویه هستند. پردهای قارچی گنبدی شکل و بویژه در بدنه زبان متمرکزند. دو پرد جامی در انتهای خلفی زبان حضور دارند. این پردها بزرگ ترین و در عین حال کم ترین پردها هستند. هیچگونه پرد برگی شکل مشاهده نگردید. همچنین مشاهده شد که از قدام به خلف زبان ضخامت اپیتلیوم کاسته می شود. مقایسه نتایج این بررسی با گزارشات در مورد سایر جوندگان نشان داد که ساختار آناتومیکی و بافت شناسی زبان جوجه تیغی بیشترین شباهت را با زبان خرگوش دارد.