اثر حاد و مزمن تمرین هوازی تناوبی بالا و پایین تنه بر غلطت لپتین و TNFα زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

شواهد نشان دهنده اثر تمرین ورزشی بر عملکرد و کیفیت زندگی افراد مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس (MS) هستند. همچنین به نظر می رسد که MS با عملکرد نامناسب سیستم ایمنی و التهاب مزمن همراه است اما پاسخ و سازگاری سایتوکین ها به تمرین ورزشی به طور کامل مطالعه نشده است. بنابراین مطالعه حاضر جهت بررسی اثر حاد و مزمن تمرین تناوبی بالا و پایین تنه بر غلظت فاکتور نکروز تومور (TNFα) و لپتین در زنان مبتلا به MS طراحی شده است.
10 زن مبتلا به MS و 10 زن سالم جهت اجرای یک جلسه تمرین هوازی تناوبی، در پژوهش حاضر شرکت کردند (طرح حاد). نمونه خونی، قبل، بلافاصله و یک ساعت بعد از اجرای تمرین ورزشی جهت ارزیابی سطوح TNFα و لپتین از آن ها اخذ شد. همچنین 20 زن مبتلا به MS به طور تصادفی در دو گروه شامل گروه کنترل بدون دریافت مداخله و گروه تمرین که هشت هفته تمرین هوازی تناوبی بالا و پایین تنه را انجام می داد، تقسیم شدند (طرح مزمن). قبل و بعد از دوره تمرینی، نمونه خونی جهت ارزیابی سطوح TNFα و لپتین اخذ شد.
سطوح TNFα در پاسخ به تمرین ورزشی در دو گروه MS و سالم مشابه بود (05/0P). علاوه بر این، نتایج برگرفته از دوره تمرینی نشان دادند که سطوح لپتین و TNFα به طور معنی داری کاهش داشتند (05/0>P). درنهایت، ارتباط مثبت و معنی داری بین تغییرات لپتین با شاخص توده بدن (69/0=r) و درصد چربی بدن (63/0=r) مشاهده شد.

بحث و نتیجه گیری

نتایج ما نشان می دهند که تمرین هوازی تناوبی می تواند یک استراتژی برای تعدیل سیستم ایمنی حداقل از طریق تاثیر بر سطوح سایتوکین های التهابی باشد. علاوه بر این به نظر می رسد که تمرین ورزشی به صورت حاد تاثیری بر پاسخ حاد التهابی سایتوکین ها در مبتلایان به MS نسبت به افراد سالم ندارد .