پیگیری روند تاثیر آموزش روانی خانواده محور برمبنای الگوی آتکینسون و کویا بر عود و شدت علائم اسکیزوفرنی

عودهای مکرر علائم و بستری شدن متعدد بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی تاثیرات زیادی بر هزینه های درمانی خانواده های این بیماران و نظام سلامت می گذارد. این مطالعه باهدف پیگیری روند نه ماهه تاثیر آموزش روانی برمبنای الگوی آتکینسون و کویا بر عود و شدت علائم اسکیزوفرنی انجام شد.
این مطالعه از نوع نیمه تجربی روی 100 بیمار مبتلابه اسکیزوفرنی بستری، درسال 1396 در شهر قزوین انجام شد. بیماران به شکل تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل از قرار هر گروه 50 بیمار تقسیم شدند. در گروه آزمون جلسات آموزش روانی خانواده، با حضور مراقب اصلی، در 8 جلسه برگزار شد. جهت پیگیری میزان عود و شدت علائم بیماران از پرسشنامه PANSS که یکی از ابزارهای سنجش شدت علائم و عود بیماری می باشد، استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS ویرایش 23 و آمار توصیفی و آمار استنباطی نظیر آزمون های آنالیز واریانس، Chi-Square، آزمون t زوجی و مستقل تجزیه وتحلیل شدند.
بیشترین تاثیر در کاهش شدت علائم گروه آزمون در ماه پنجم بود که شدت علائم به طور میانگین 16/8 امتیاز کاهش پیدا کرد که این رابطه معنی دار بود (001/0 = P). در ماه ششم شدت علائم گروه آزمون نسبت به ماه قبل به طور میانگین یک امتیاز افزایش پیدا کرد، تا ماه هشتم امتیاز شدت علائم تقریبا ثابت شد و در ماه نهم 36/0 امتیاز افزایش پیدا کرد. نتایج نشان داد بین آموزش روانی و عود بیماری اسکیزوفرنی به جز ماه اول در تمامی ماه ها رابطه معنی داری وجود داشت.
باتوجه به پیگیری روند نه ماهه، آموزش روانی بر کاهش شدت علائم و عود اسکیزوفرنی می تواند موثر باشد. با توجه به یافته های این پژوهش بهتر است هر شش ماه آموزش ها تکرار شوند.