مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و الگوی ارتباط بدون خشونت بر کاهش مشکلات برونی سازی شده کودکان

هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش شناختی رفتاری و الگوی ارتباط بدون خشونت بر کاهش نشانگان برونی سازی شده کودکان5تا 8 سال بود.
جهت رسیدن به اهداف پژوهش از روش نیمه آزمایشی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل کودکان 5 تا 8 سال شهر تهران مراجعه کننده به مرکز آتیه و گروه نمونه عبارت از 30 کودک دارای نشانگان برونی سازی شده از جامعه آماری موردنظر بودند که به روش در دسترس و هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی شناختی رفتاری و ارتباط بدون خشونت و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های آزمایش تحت درمان های خاص خود قرار گرفتند و گروه کنترل در این مدت هیچ درمانی را دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس فهرست رفتاری کودک (CBCL) استفاده شد که توسط شرکت کنندگان قبل از شروع درمان، پس از پایان درمان و در مرحله پیگیری تکمیل شد.
نتایج نشان داد که در نمرات نشانگان برونی سازی شده کودکان در دو گروه آزمایشی در مقایسه با قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار و پایداری وجود داشته است (05/0p<). در حالی که در نمرات کودکان گروه کنترل که مداخله دریافت نکرده اند، تفاوت معنی داری وجود نداشته است. ضمن اینکه از دو روش مداخله ای، روش شناختی رفتاری، در کاهش نشانگان برونی سازی شده کودکان موثرتر بوده است.
با توجه به تاثیر درمان های روان شناختی فوق در کاهش نشانگان برونی سازی شده کودکان، به نظر می رسد که این روش ها می توانند در حوزه درمان مشکلات رفتاری کودکان موثر واقع شوند.