طراحی الگوی بازاریابی آموزش عالی در ایران؛ مدلی برآمده از نظریه داده بنیاد

هدف پژوهش حاضر، ارائه الگوی بازاریابی آموزش عالی در ایران است تا سیستم آموزشی با به کارگیری آن در ارائه خدمات آموزشی آگاهانه، هدفمند و تخصصی تر عمل کند. روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری داده ها، آمیخته اکتشافی است که به طور خاص از روش داده بنیاد اشتراوس و کوربین استفاده شده است. جامعه آماری شامل سه گروه مدیران دانشگاهی (روسای دانشگاه ها، معاونان دانشگاه، روسای دانشکده ها، معاونان دانشکده و مدیران گروه ها)، سیاست گذاران آموزش عالی و متخصصان دانشگاهی در حوزه بازاریابی است که به روش نمونه گیری گلوله برفی با 39 نفر از روسا و مدیران موسسه های آموزش عالی مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. برای تحلیل داده ها از کدگذاری باز، محوری و انتخابی استفاده شد. یافته ها نشان داد الگوی احصاشده از 6 مولفه اصلی، 11 زیر مقوله و 97 گویه شامل شرایط علی (عوامل درون و برون سیستمی)، عوامل زمینه ای (سیاست گذاری کلان آموزشی و خصوصی سازی موسسه های آموزشی)، مقوله محوری (بازاریابی آموزش عالی)، راهبردها (سطح خرد و کلان)، مداخلات محیطی (نقش دولت، عوامل اجتماعی فرهنگی و عوامل اقتصادی) و پیامدها (فردی، سازمانی و اجتماعی) تشکیل شده است.