اثر روش های استخراج بر خصوصیات ضداکسایشی گیاه اناریجه (affinis pimpinella)

هدف از این مطالعه بررسی اثرات روش های مختلف استخراج بر فعالیت ضداکسایشی گیاه اناریجه (pimpinella affinis) بود. عصاره گیاه اناریجه با استفاده از روش های ماسراسیون، اولتراسوند و استفاده از سیال فوق بحرانی استخراج شد. بازده استخراج و میزان ترکیبات فنولی عصاره ها اندازه گیری شد و ارزیابی فعالیت ضد اکسایشی عصاره در چهار سطح غلظتی (500، 1000، 1500 و 2000 ppm) با استفاده از آزمون مهار رادیکال آزاد DPPH و بیرنگ شدن بتاکاروتن:لینولئیک اسید انجام شد. فراکسیون ترکیبات فنولی با استفاده از دستگاه LC-MS تعیین شد. مقادیر فنول کل عصاره ها بین 69/1836-25/1502 (g E100mg GA/) بود. نتایج نشان داد روش استخراج با سیال فوق بحرانی و استخراج با اولتراسوند به ترتیب بالاترین بازده استخراج و ترکیبات فنولی را داشتند. عصاره حاصل از اولتراسوند بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را در روش مهار رادیکال آزاد DPPH داشت. بیشترین ترکیب سازنده عصاره (54/13%)، کلروژنیک اسید بود. نتایج این تحقیق پیشنهاد می کند عصاره اناریجه به دلیل دارا بودن ترکیبات فنولی، دارای خاصیت ضد اکسایشی بوده و میتواند جایگزین مناسبی برای نگهدارنده های سنتزی باشد.
کلیدواژه ها
کلید واژگان: